بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيم
Hizb ut-Tahrir amiri va buyuk olim Ato ibn Xalil Abu Roshtaning hijriy 1438 yil zul-hijja oyi kirishi munosabati bilan
“Tongga qasam. (Zul-hijja oyidagi avvalgi) oʻn kechaga qasam” sarlavha ostida soʻzlagan nutqi
Pok taqvoli – Allohga hech kimni gunohdan pok, deb daʼvo qilmaymiz – daʼvat yetkazuvchi, eng goʻzal soʻzlarni aytuvchi zotlarga,
Haq va rostgoʻylik ila sahifamizni ziyorat qilayotgan, undagi yaxshilikka intilayotgan birodarlarga,
Barcha-barchalaringizga Islom salomini yoʻllayman, assalamu alaykum va rohmatullohi va barokatuh
Sizlarga maʼlumki, biz hayit kunining tongida sizlarga barakot tilashga odatlanganmiz. Hoyna-hoy imom ham bomdod namoziga
“Tongga qasam. (Zul-hijja oyidagi avvalgi) oʻn kechaga qasam” [Fajr 1-2]
surasini oʻqigan boʻlsa kerak. Men Alloh u bilan qasam ichgan hamda Rosululloh A u kunlarda qilingan solih amal Alloh uchun boshqasida qilingan amaldan suyukliroq ekani haqida xabar bergan ushbu muborak oʻn kunning avvalida sizlar bilan suhbatdosh boʻlishni oʻzim uchun afzal deb bildim. Imom Ahmad oʻzining Musnadida Said ibn Jubayrdan, u esa Ibn Abbosdan chiqargan hadisda Rosululloh A shunday deydi:
“مَا مِنْ أَيَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهَا أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ مِنْ هَذِهِ الْأَيَّامِ يَعْنِي أَيَّامَ الْعَشْرِ قَالَ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَالَ وَلَا الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ إِلَّا رَجُلًا خَرَجَ بِنَفْسِهِ وَمَالِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْجِعْ مِنْ ذَلِكَ بِشَيْء”
“Alloh uchun ushbu oʻn kunlikda qilinadigan solih amallardan koʻra sevimliroq amal yoʻqdir, dedilar. Shunda: Ey Rosululloh, Alloh yoʻlida jihod qilish ham-mi? deb soʻraldi. U zot aytdilarki: ha, Alloh yoʻlida jihod qilish ham. Faqat bir kishi oʻz joni va moli bilan chiqib, undan biron narsasiz qaytib kelsa, bundan mustasno”. Bu ulugʻ kunlar zul-hijja oyining birinchi kunidan boshlanib, qurbon hayiti kuni nihoyasiga yetadi. Allohdan bu kunlarni Islom va musulmonlarga yaxshilik va barakotli qilishini, Alloh Taolo barcha itoat bilan qilingan amallarni qabul qilishini soʻraymiz. Shuningdek ushbu muborak kunlarda solih amallarni qilgan va bu kunlar haqqini ado etgan kishilarga yaxshilik eshiklarini ochishini soʻraymiz. Chunki bu kunlar ixlos va haqqoniylik kunlari hamda solih amal bilan Allohga yaqinlashadigan va duolar ijobat boʻladigan kunlardir.
Aziz birodarlar:
Ayrim yigitlar bizga qarshi xalqaro, mintaqaviy va mahalliy bosimlar kuchayib ketdi deyishmoqda… Ha, bu toʻgʻri, lekin u umidni soʻndirib, qaygʻuni oshiradigan ish emas, balki xotirjamlikni oshiradigan ishdir. Chunki inqiroz kuchayishi uning tugayotganidan darak… Zulmat qorongʻiligining ortishi tong otishidan darakdir… Paygʻambarimiz siyrati haqida tadabbur qilgan kishi buni his qiladi.
Quraysh kofirlari Rosululloh A daʼvatiga qarshi kurashishdi va u zotga turli yoʻllar bilan qarshilik qilishdi hamda shu qarshilik asnosida bosim ham keskinlashdi. Ular Rosululloh A va sahobalarni daralarda yoʻlini toʻsib, azoblashdi va Rosulullohning oyoqlari ostini qonatishdi… U zotni sehrgar, majnun va yolgʻonchi deb atashdi:
“Ularning ogʻizlaridan chiqqan soʻz ogʻir soʻzdir. Ular faqat yolgʻon soʻzlaydilar” [Kahf 5]
Soʻng inqiroz yanada kuchayib, ular Rosululloh Ani oʻldirishga kelishishdi va u zotni savr gʻorigacha quvib borishdi. Rosululloh A doʻsti Abu Bakr Siddiq bilan gʻor ichida yashirinib turgan payt ular bilan Quraysh kofirlari orasida bir qadam masofa qolgan edi… Mana shu voqeadan bir yoki ikki kun oʻtib, Rosululloh A Madinai Munavvarada davlatni barpo qildi, binosini tikladi va haqni ado etdi.
“Albatta bunda aql egalari uchun eslatma-ibrat bordir” [Zumar 21]
Rosululloh Adan oʻrnak olib qilayotgan bizning daʼvatimiz ham xuddi shu ahvolda. Hizb ut-Tahrir, uning aʼzolari va qiyodati qattiq bosimlar va qiynoqlarga duchor boʻlishdiki, bunda ular makkorlar hiylasi, zolimlar taʼqibi va Islomni koʻra olmaydiganlar nafratidan shahid boʻlish darajasigacha yetib borishdi:
Ammo Hizb turli partiyalarga ruxsat bergan Indoneziya kabi davlatlarda man qilindi. Turli partiyalarga qonuniy tarzda ruxsat bergan Tunis kabi davlatlarda ham man qilindi… Nima uchun? Javob bitta, yaʼni Hizb haqni ochiq koʻtarib chiqayotgani uchun taqiqlandi.
Hizb aʼzolari haqida aytadigan boʻlsak, ularning ahvolini bilmoqchi boʻlsangiz togʻutlar qamoqxonalaridan soʻrang. Ular bosim kuchaytirilgan qamoqxonalarda qattiq azob chekayotgan boʻlsa, bosimi kamroq qamoqxonalarda taʼqib qilinmoqda. Barchamiz Allohnikimiz va yana oʻsha Zotga qaytajakmiz.
Ammo Hizb yetakchiligi haqida aytadigan boʻlsak, josus va dinni koʻra olmaydigan dushmanlar uning birinchi amiri haqida turli boʻhtonlar toʻqishdi va xohlagan gaplarini aytishdi… Ikkinchi amiri haqida ham turli boʻhtonlar toʻqib, u kishini fikrat va tariqatga qarshi deb daʼvo qilishdi… Uchinchi amiriga ham boʻhton qilishdi va hatto uni vafot etdi deb gap tarqatishdi. Ular shu bilan nafratlarini oʻchiramiz deb oʻylashdi. Ular shu ishlari tufayli axmoqning oʻzginasidir. Chunki ular hech narsani tushunmaydilar, agar tushunganlarida amirning vafoti Hizbning vafoti emasligini, balki Atoning oʻrniga undan ham qattiqroq va kuchliroq Ato kelishini bilishgan boʻlar edi.
“Uzlari xoli qolishganda esa sizlarni qattiq yomon koʻrganlari sababli barmoqlarini tishlaydilar. (Ey Muhammad, ularga): “Shu adovatlaring bilan oʻlib ketinglar!” — deb ayting! Albatta Alloh dillarni egallagan sirlarni bilguvchidir” [Oli Imron 119]
Bu daʼvat Alloh uchundir, unga na makkorlar hiylasi, na zolimlar josuslari, na koʻra olmaydiganlar gʻarazi va na boʻhtonchilar boʻhtoni zarar yetkaza olmaydi. Balki u bir choʻqqidan ikkinchisiga koʻtariladi va uning nuri Allohning izni ila samoga yetadi. Natijada uch bosqichda Allohning vaʼdasi Rosulining xushxabari roʻyobga chiqadi:
Chunki zoʻravon podshohlar yer qariga kirib, Paygʻambarlik minhoji asosidagi Xalifalik boʻladi. Rosululloh A aytadi:
“ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيَّةً، فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللهُ أَنْ تَكُونَ، ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا، ثُمَّ تَكُونُ خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةٍ ثُمَّ سَكَتَ”
“Soʻng zolim-zoʻravon podshohlik boʻladi va u Alloh xohlagancha davom etadi. Soʻng Alloh Oʻzi xohlaganda uni koʻtaradi. Soʻng paygʻambarlik minhoji asosidagi Xalifalik boʻladi. Keyin Paygʻambar A sukutga choʻmdilar”. Imom Ahmad Huzayfa ibn Yamondan rivoyat qilgan… Shunda dunyo nurga toʻlib, Alloh haqni roʻyobga chiqaradi va kofirlarning ildizini quritadi…
Soʻng biz yahud vujudiga barham beramiz. Imom Muslim Abu Hurayradan chiqargan hadisda Rosululloh A shunday deydi:
“لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يُقَاتِلَ الْمُسْلِمُونَ الْيَهُودَ، فَيَقْتُلُهُمُ الْمُسْلِمُونَ…”
“Musulmonlar yahudlarga qarshi jang qilib, ularni oʻldirmagunlaricha qiyomat qoim boʻlmaydi…”, boshqa rivoyatda:
“تُقَاتِلُكُمُ يَهُودُ، فَتُسَلِّطُونَ عَلَيْهِمْ”
“Yahudlar sizlar bilan jang qiladi va sizlar ularning ustidan gʻolib boʻlasiz”, deyilgan. Shunda biz muborak Falastin yerini ozod qilgan holda kiramiz va Falastin ozod boʻlganidan keyin Masjidul Aqsoda birinchi boʻlib azon aytishni Allohdan iltijo qilib soʻrab maktub yozgan Iroqlik birodarimiz azoni ostida Masjidul Aqsoda namoz oʻqiymiz.
Shuningdek Allohning izni bilan Rimni fath qilamiz. Abu Qabil aytadi: Abdulloh ibn Amr ibn Os huzurida edik, u kishidan qaysi shahar birinchi boʻlib fath qilinadi? Konstantinopolmi? Yoki Rummi? deb soʻradik. Abdulloh aytdiki: Biz Rosululloh A atrofida yozib oʻtirgan edik va u zotdan: Qaysi shahar birinchi boʻlib fath qilinadi? Konstantinopolmi? Rummi, deb soʻradik. Shunda u zot
“مَدِينَةُ هِرَقْلَ تُفْتَحُ أَوَّلًا، يَعْنِي قُسْطَنْطِينِيَّةَ”
“Iraklining shahri yaʼni Konstantinopolь birinchi boʻlib fath qilinadi, deb javob berdi”. Bu hadisni Imom Ahmad musnadida rivoyat qilgan, Hokim sahih degan va imom Zahabiy maʼqullagan. Konstantinopolь fath qilingan va Rim Allohning izni ila yaqinda fath qilinadi. Shunda Tamim Doriyning siyratidan nasib qilishi va Rim shahridan bir parcha yeri boʻlishini Allohdan iltijo qilib maktub yozgan Falastinlik birodarimiz orzusi ushaladi…
Shunda hech bir oʻtroq va koʻchmanchining uyi qolmay, Islom unga azizning azizligi va xorning xorligi bilan kirib boradi. Azizlikki u bilan Islom va uning ahli aziz boʻladi va xorlikki u bilan kufr va uning ahli xor boʻladi. Imom Ahmad oʻz musnadida chiqargan hadisda Tamim Doriy aytadi: Rosululloh Aning shunday deb aytayotganini eshitganman:
“لَيَبْلُغَنَّ هَذَا الْأَمْرُ مَا بَلَغَ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَلَا يَتْرُكُ اللهُ بَيْتَ مَدَرٍ وَلَا وَبَرٍ إِلاَّ أَدْخَلَهُ اللهُ هَذَا الدِّينَ بِعِزِّ عَزِيزٍ أَوْ بِذُلِّ ذَلِيلٍ عِزًّا يُعِزُّ اللهُ بِهِ الْإِسْلَامَ وَذُلًّا يُذِلُّ اللَّهُ بِهِ الْكُفْرَ…”
“Bu ish kecha va kunduz yetib borgan joygacha yetib boradi. Alloh biror oʻtroq va koʻchmanchining uyini qoldirmay, bu dinni azizning azizligi va xorning xorligi bilan kiritadi. Azizlikki, Alloh u bilan Islom va uning ahlini aziz qiladi. Xorlikki, Alloh u bilan kufr va uning ahlini xor qiladi…”. Bayhaqiy shunga oʻxshash hadisni Sunan kitobida va Hokim Mustadrak nomli kitobida chiqargan.
Baʼzida qalbida kasallik va fasod boʻlgan, mish-mish tarqatuvchi va Islomni koʻra olmaydigan kimsalar tush koʻryapsizlarmi deyishadi. Bunday masharatomuz soʻzlarni Rosululloh A va sahobalariga ham aytishgan. Mushriklar: bu musulmonlarni dinlari yoʻldan uribdi, ular Kisro va Qaysarning boyliklaridan umid qilishyaptimi?! deyishgan edi. Lekin Alloh Taolo oʻz vaʼdasini roʻyobga chiqardi va ularning tanobini tortib qoʻydi. Kisro va Qaysar quladi, Islom davlati tiklandi va bayrogʻi hilpiradi. Alloh xohlasa bu ishlar yana yaqin kunlarda qaytalanadi. Shunda Islomni koʻra olmaydiganlar oʻz nafratlari tufayli oʻlib ketishadi. Ularning ortidan zolimlar josuslari, makkorlar va botilga chaqirayotganlar ham oʻlib ketadi.
“Zolim kimsalar esa yaqinda qanday oqibatga qarab ketayotganlarini bilib olurlar” [Shuaro 227]
Aziz birodarlar:
Biz hayolparast emasmiz, balki biz Allohning nusrat borasidagi vaʼdasiga xotirjammiz. Chunki bu vaʼda nafaqat Paygʻambarlarga va oxirat kuniga berilgan vaʼda, balki u moʻminlarga dunyo va oxirat borasida berilgan vaʼdadir…
“Albatta Biz paygʻambarlarimizga va imon keltirgan zotlarga hayoti dunyoda ham, guvohlar (hozir boʻlib) turadigan Kunda (qiyomatda) ham yordam berurmiz” [Gʻofir 51]
Aziz birodarlar, men sizga taʼkidlab aytamanki, Hizb paydo boʻlgandan bugungi kunga qadar bir necha marta oʻz gʻoyasiga yetishiga oz qoldi. Lekin
“Har bir vaqt uchun (munosib) kitob-hukm bordir” [Roʼd 38]
Alloh yetuk hikmat egasidir… Agar kuch va quvvat egasi bir ishga hukm qilsa, uning sabablarini ham oson qilib qoʻyadi, shundan soʻng hech kim u Zotning vaʼdasini ortga sura olmaydi:
“Har bir vaqt uchun (munosib) kitob-hukm bordir” [Taloq 3]
Soʻzimning oxirida yana takror aytamanki, men Alloh u bilan qasam ichgan va Rosululloh A:
“مَا مِنْ أَيَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهَا أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ مِنْ هَذِهِ الْأَيَّامِ يَعْنِي أَيَّامَ الْعَشْرِ…”
“Alloh uchun ushbu oʻn kunlikda qilinadigan solih amallardan koʻra sevimliroq amal yoʻqdir…”, deb xabar bergan ushbu muborak oʻn kunning avvalida sizlar bilan suhbatdosh boʻlishni oʻzim uchun afzal deb bildim… Bu kunlar zul-hijjaning birinchi kunidan boshlanib, Qurbon hayit kuni nihoyasiga yetadi. Allohdan Islom va barcha musulmonlarga yaxshilik va barakot berishini, itoat bilan qilingan amallarni qabul qilishini soʻrayman. Shuningdek ushbu kunda solih amallarni qilgan va bu kunlarning haqqini ado etgan kishilarga yaxshilik eshiklarini ochishini soʻrayman. Chunki bu kunlar ixlos va haqqoniylik hamda solih amallar Allohga yaqinlashadigan va duolar ijobat boʻladigan kunlardir. Yana Allohdan uqob bayrogʻi ostida turganimizda shunday kunlar kelishini soʻrayman. Bundan tashqari biz shunday pok zaminda turib, qoʻlimizda yaxshilikni koʻtarib turar ekanmiz hamda tillarimiz bilan yaxshilikka chaqirib, qalblar u bilan xotirjam boʻlar ekan, oʻsha kunlar kelishini soʻrayman.
“Oʻsha kunda moʻminlar Allohning nusrati sababli shodlanurlar. (Alloh) Oʻzi xohlagan kishiga nusrat berur. U qudrat va rahm-shafqat egasidir” [Rum 4-5]
Yana shuni takrorlaymanki, bu daʼvat Alloh uchundir. Unga makkorlar hiylasi, zolimlar josuslari, Islomni koʻra olmaydiganlar gʻarazi, boʻhtonchilar boʻhtoni zarar yetkaza olmaydi. Balki yaqin kunlarda Allohning daʼvati oliy boʻladi, uning nuri uni intizorlik bilan kutayotganlarni xursand qiladi hamda uning nuri Islomni koʻra olmaydigan va unga qarshi boʻhton toʻqiydiganlar qalbini soʻndiradi.
“Albatta sizlar uning xabarini (ozgina) vaqtdan soʻng bilib olursizlar”” [Sod 88]
Vassalamu alaykum va rohmatullohi va barokatuh.
Birodaringiz Ato ibn Xalil Abu Roshta
Shahrul harom – zul-hijja oyining birinchi kuni – 1438 hijriy yil
Milodiy 23 avgust 2017 yil
