بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Rajab oyi! U qanday hodisani eslatadi? Qaysi fojiani qoralaydi? Qanday amalni ulug‘laydi?
Ustoz As’ad Mansur
Rajab oyi o‘ziga munosib va buyuk ma’nosiga muvofiq xotiralarga ega. Bu oyda ko‘p buyuk ishlar bo‘lgan. Alloh o‘z bandasini Isro kechasi Haram masjididan Aqso masjidiga sayr qildirdi. U yerdan samoga ko‘tardi… Toki, musulmonlar o‘zlariga keladigan dushmanning xavf-xatari va hujumlarini unutmasinlar. Shu bois, ushbu oyni agar ular g‘aflatga tushsalar ular uchun uyg‘oqlik va hushyorlik oyi qildi.
Rajab oyi qurollar ovozi eshitilmaydigan, ya’ni urush harom qilingan muazzam oydir. Bu oyning ehtiromini Islom harom qilgan narsalarga tajovuz qilganlargina buzadi. Bu oyda rahmat yog‘iladi hamda u xayr-barakot va fathlar oyi bo‘lmish Ramazoni sharifning yaqinlashib kelayotganidan xushxabar beradi.
Ushbu oyda g‘oyat jirkanch qilmish sodir etildi. Buni o‘zini turklar otasi deya iddao qilgan kimsa – turklar undan pokdir – sodir etdi. U turklarni g‘aflatga qo‘yib, nomuslarining pardasi, kuch-qudratlarining siri, sarhadlarining himoyachisi bo‘lmish Xalifalikni ag‘darib, shariatni bekor qildi, razolatga ruxsat berib, fazilatni taqiqladi. Respublika, ilmoniylik va demokratiya kabi barcha rasvo boshqaruvlarni e’lon qilib, musulmonlarga mutlaqo yot-begona bo‘lgan kofirlarning safidan joy oldi. Bundan yuz yil muqaddam imzolangan Lozanna shartnomasida Usmoniy viloyatlarni mustamlakachi kofir davlatlar uchun voz kechib yubordi. Aziz-kuchli insonlarni xor qilib, o‘zini ulug‘lashga hamda musulmonlarga va Islomga qarshi qilgan xiyonat va jinoyatlarini maqtashga odamlarni majburladi.
O‘sha paytda odamlar farzlar toji bo‘lmish Xalifalikning qulatilishiga sukut saqlashning naqadar gunohi azim ekanini anglamadilar. Uni to‘xtatib qolishni hayot-mamot masalasi sifatida zimmalariga olmadilar. Ular buni eng qimmat va eng aziz narsalarini qurbon etish shart bo‘lgan taqdiriy masala, deb bilmadilar. Rosululloh ﷺning
«حَتَّى يُظْهِرَهُ اللَّهُ أَوْ تَنْفَرِدَ هَذِهِ السَّالِفَةُ»
«Yo Alloh bu ishni g‘olib qiladi yoki uning yo‘lida o‘lib ketaman».
«حَتَّى يُظْهِرَهُ اللَّهُ أَوْ أَهْلِكَ فِيهِ»
«Yo Alloh bu dinni g‘olib qiladi yoki uning yo‘lida halok bo‘laman», deya tutgan pozitsiyalarini o‘zlariga go‘zal namuna qilib olmadilar. Juda ko‘p odamlar shunday g‘aflat va tushunmaslik ichida qolib, hatto eng qimmatli-bebaho narsalarini unutdilar.
Ko‘plab musulmonlar buning naqadar buyuk farzligini, uni tark etishning naqadar og‘ir gunohligini anglamaydigan bo‘lib qoldi. Ularning aqllari mustamlakachi va uning qurollari orqali tiklangan mavjud rejimlarga moyil aqllarga aylantirildi. Mustamlakachi qurollari esa, yollangan-sotqinlar, manfaatparast amaldorlar, o‘quv yurtlari, maktablar, universitetlar, matbuot-nashriyotlar, ommaviy axborot vositalari va televideniyelardan iborat bo‘ldi. Hatto bu rejimlarga xizmat qilishdan masjidlar ham omon qolmadi. Shayxlik va ulamolik diplomini olgan soxta «ulamo»lar birovning dunyosiga o‘z oxiratlarini sotdilar. Hatto zolim rejimlar va ularning gumashtalari Xalifalik mafkurasi haqida so‘z ochilganda ataylab uni yomonotliq qilish, buzib ko‘rsatish va kamsitish ustida ishlashdi. Islomni ibodat va axloqqa cheklab, buni taqvo va imonning eng cho‘qqisi, deb bilishdi. Mustamlakachi bu rejani juda yomon niyatda ishlab chiqdi. Hatto musulmonni Islomni hukmron qilish va tatbiq etishga da’vat qilganlarga qarshi kurashadigan, Islom diniga dushmanlik qiladigan kimsaga aylantirdi. Kofir G‘arb musulmonlarning fikrlariga, kuch-qudratlari va mag‘rurliklari siriga qarshi kurashda o‘zlarining farzandlaridan foydalandi.
Ushbu oy musulmonlarga alamli fojialarini eslatish bilan birga, tuyg‘ularini qo‘zg‘atib, fikrlarini ham uyg‘otmoqda, shu orqali ulug‘liklari va gultojilari bo‘lmish Xalifalikni qayta barpo etishga jiddiy va xolis harakat qilishga turtki bo‘lmoqda. Shuning uchun barcha og‘irlik bularning barchasini anglab yetgan ongli xolis insonlar zimmasiga tushmoqda. Zero, himmatlar qay daraja baland bo‘lsa, ahd-paymonlar ham shu darajada bo‘ladi.
Shu bois, ular qattiq faoliyat qilishni bir lahza ham to‘xtatmay, hamma qimmatli narsalarini sarflamoqlari kerak. Chunki musibat juda katta, yo‘l uzun, maqsadga qarab harakat ham buyuk. Shuning uchun hodisa darajasida jiddiy, maqsad darajasida buyuk bo‘lmagan harakatlar bilan shug‘ullanmaslik lozim. Chunki ular vaqtni bekorga ketkazib, energiyani behuda sarflaydi.
Ushbu maqsad oddiy maqsad emas. U Islomga zid barcha fikr va yo‘nalishlarga qarshi fikriy kurashni va faqat Islom mafkurasini baralla aytishni taqozo etadi. Zero, Islomga zid har qanday fikr xomxayol bo‘lib, unga qarshi kurashiladi. Sog‘lom fikr bilan buzuq fikr o‘rtasini aslo muvofiqlashtirib bo‘lmaydi hamda fikrlar uyg‘unligi da’vo qilinmaydi. Chunki fikr faqat sof manbadan, Qur’onu Sunnat nuridan olinadi. Olinganda ham to‘g‘ri, aniq va chuqur tushuncha bilan olinadi. G‘arbning falsafalari, saqofati va yot fikrlari olinmaydi. Chunki G‘arb fikrlariyu Sharq fikrlari barchasi dinsizlik fikrlaridir.
Bu maqsad, shuningdek, Xalifalikning o‘rnida mavjud bo‘lib turgan rejimlar bilan siyosiy kurash olib borishni ham taqozo etadi. Ular bilan kelishish ham, murosasozlik yoki tilyog‘lamalik ham bo‘lmaydi, u yerdagi rahbarlarga yaltoqlik ham qilinmaydi. Zotan, ular o‘taketgan munofiq va yolg‘onchi bo‘lib, Allohdan qo‘rqishmaydi, kofirlarni esa, do‘st tutishadi. Bas, ularga va xoin rejimlariga sukut qilish yo‘q. Rejimlarining buzuqligini, chirikligini, fitnasini, boshqaruvi yomon va yechimi yaroqsizligini ochib tashlash, u bilan odamlar o‘rtasidagi munosabatga zarba berib, odamlarni undan nari qilish va ularning rejimga qarshi qo‘zg‘alib, u yerdagi rahbarlarni ag‘darishga undash lozim.
Shuningdek, mustamlakachilar rejalari va til biriktiruvlarini fosh etish, rejalarini barbod etishga odamlarni targ‘ib qilish, ularni ijro etayotgan malay hukmdorlaru siyosatchilarni yiqitishga harakat qilish ham lozim. Buning uchun esa, voqea-holisalarni kuzatish, tahlil qilish va ular to‘g‘risida siyosiy fikr berish, so‘ng siyosiy fikrni Islom nuqtai nazaridan kelib chiqib bayon qilish kerak bo‘ladi.
Ummat voqea-hodisalarning har biriga faqat Islom nuqtai nazaridan qaramog‘i uchun undagi siyosiy ongni o‘stirish va unga yetakchilik qilish ham talab qilinadi. Shuning uchun masala muhim bo‘lib, Ummat ishonchini qanday qozonish kerakligini anglamoq lozim. Ana shunda Ummat da’vatni xolis-xayr ila tashiyotgan va da’vatni mafkura va tariqati bilan, ikkalasini bir-biridan ajratmagan holda o‘zlashtirgan insonlarga o‘z yetakchiligini o‘zi topshiradi.
Faoliyatni malollanmay, charchash bilmay kechayu kunduz olib borish lozim. Chunki natijalarni mana shunday faoliyatgina yaratadi. Qur’oni Karim rostgo‘ylik va xolislik bilan faoliyat qilishga chaqirmoqda. Demak, zikr, duo va ro‘za kifoya emas, bular bilan kifoyalanish Qur’onga zid va bu ojiz, qo‘rqoqlarning bahonasidir. Zikru duo jiddiy faoliyat bilan birga bo‘lishi talab qilingan. Allohning marhamati haq-rost faoliyat bilan keladi, birgina
وَمَا النَّصرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللهِ
«Nusrat faqat Allohning huzuridan (keladi)» [Oli Imron 126]
deyish bilan kifoyalanmay, balki
إِن تَـنْصُرُوا اللهَ يَنصُرْكُمْ
«Agar Allohga yordam bersangiz, U ham sizga nusrat-yordam beradi» [Muhammad 7]
ya’ni Allohga yordam berish uchun harakat qilsangiz, U sizga nusrat beradi deyiladi. Alloh faoliyatdan o‘tirib qolgan mo‘minga nusrat va’da qilmagan, balki bunday degan:
وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً
«Alloh sizlardan imon keltirgan va yaxshi amallar qilgan zotlarga xuddi ilgari o‘tgan zotlarni xalifa qilganidek ularni ham yer yuzida xalifa qilishni va ular uchun O‘zi rozi bo‘lgan (Islom) dinini g‘olib-mustahkam qilishni hamda ularning (ahvolini) xavfu-xatarlaridan so‘ng tinchlik-xotirjamlikka aylantirishni va’da qildi» [Nur 55]
Rosululloh ﷺ biz uchun go‘zal namunadirlar. O‘zlariga nusrat va’da qilingan bo‘la turib, ul zot faoliyatdan bir lahza ham to‘xtamadilar va nihoyat Islom davlatini barpo etdilar. Davlatni barpo etgandan so‘ng ham to‘xtamadilar va Makkani, so‘ng Arab yarim orolini fath etdilar. Keyin yana to‘xtamadilar, balki qo‘shin tayyorlab, uni eng buyuk davlat bo‘lmish Rumni yiqitishga jo‘natdilar. Keyingi kelgan Xalifalar ham ul zotga qarichma-qarish ergashdilar. Ular yurishni davom ettirib, buyuk mamlakatlarni fath etdilar, zolimlarni va yirik rahbarlarni ag‘dardilar.
Qaysiki faoliyat natijaga erishish uchun qilinadigan faoliyat bo‘lsa, demak u sabab va musabbabotlarni olishi lozim bo‘ladi. Chunki bu – shar’an vojib narsa. Allohgagina tavakkal qilish faoliyatdan oldin ham, faoliyat paytida ham, undan keyin ham farzdir. Faoliyatsiz tavakkal esa, o‘zibo‘larchilik va himmati zaiflikdir.
Hozir eng qulay fursat. Chunki kofir kuchlar bir-biri bilan kurashib, rejimlari halokat yoqasida, siyosatlari chirigan, xalqlari puch-g‘ovak holda turibdi. Demak, bu kuchlarning yiqilishi muqarrar. Ularning iligiga qurt tushgan bo‘lib, bora-bora kemirmoqda… Yaqinda yerga gursillab yiqilishadi. Shuning uchun yetakchiga uzr yo‘q, e’tiborsizga hujjat yo‘q. Bugun ravshanlikni istagan va Allohga aniq hujjat-ishonch asosida da’vat qilayotgan insonlarga yo‘l ochiq-ravshan bo‘ldi. Ongli jamoa Nabiy ﷺ va sahobai kiromlarning yo‘lidan ketmoqda… Bas, karvonga yetib oling. U yetmish yildan buyon roshid Xalifalikka chaqirgan holda yo‘lidan to‘xtamay kelyapti. Chunki uni qo‘riqlaydigan ham, unga nusrat beradigan ham Parvardigoridir. Xalifalik karvoniga yetib olgan, sa’y-harakatini unga qo‘shgan insonlarga Alloh yor bo‘lsin, ajrini O‘zi bersin.
Roya gazetasining 2023 yil 8 fevral chorshanba kungi 429-sonidan
