بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Hadisi Sharif bilan
Ashaddiy dushman
Aziz muxlislar, “Hadisi Sharif bilan” nomli ruknimizning yangi sonini samimiy salomlar bilan boshlaymiz. Sizlarga Alloh Taoloning salomi, rahmati va barakoti bo‘lsin.
Imom an-Navaviy «Sahihi Muslim»ga yozgan sharhida “Ashaddiy dushman” bobida shunday deydi:
حدثنا أبو بكر بن أبي شيبة، حدثنا وكيع عن ابن جريج عن ابن أبي مليكة عن عائشة قالت: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم:” إن أبغض الرجال إلى الله الألد الخصم“
Abu Bakr ibn Abu Shayba bizga Oisha roziyallohu anhodan shunday rivoyat qiladi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam «Alloh nazdida odamlarning eng yomoni ashaddiy dushman bo‘lganidir», dedilar.
“Ashaddiy dushman” ma’nosidagi “الألد” so‘zi “Ladid ul-Vadi” (vodiyning ikki tomoni) so‘zidan olingan. Bu o‘jarlik bilan dushmanlik qilish ma’nosini anglatadi. Sababi, har safar unga dalil keltirilsa, vodiyning narigi tomoniga o‘tgani kabi boshqa taraflarga o‘tib olaveradi. “الخصم” esa munozarada mohir bo‘ladi. Haqiqatni inkor etish yoki yolg‘onni isbotlash uchun yolg‘onga asoslangan bahslashishga mohirdir. Allohu a’lam.
Aziz birodarlar!
Islom dinimiz mehr-shafqat dinidir. Parvardigori olam Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga bunday dedi:
“وما أرسلناك إلا رحمة للعالمين“
“Biz sizni dunyoga rahmat qilib yubordik”.
Yana dedi:
“ولو كنت فظا غليظ القلب لأنفضوا من حولك“
“Agar qo‘pol, qattiq dil bo‘lganingizda edi, albatta atrofingizdan tarqalib ketgan bo‘lar edilar”.
Shuning uchun ham Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bolalarga, keksalarga, ayollarga mehribon edilar. U zot hatto hayvonlarga ham rahm-shafqat ko‘rsatar edilar. Biroq, bugungi kunda Ummat bir-biriga dushman ko‘zi bidan qaraydigan bo‘lib qoldi. Nima uchun? Chunki, biri to‘g‘ri deb bilgan narsani ikkinchisi noto‘g‘ri deb biladi. Bu esa, albatta, qabul qilib bo‘lmaydigan holatdir. Chunki musulmon kishi boshqa musulmonlarga mehribon bo‘ladi. U hatto hayvonlarga ham mehribon bo‘ladi.
عن ابن مسعود رضي الله عنه قال: كنا مع رسول الله صلى الله عليه وسلم في سفر، فانطلق لحاجته، فرأينا حمرة معها فرخان، فأخذنا فرخيها فجاءت الحمرة تعرش، فجاء النبي صلى الله عليه وسلم فقال: “من فجع هذه بولدها؟ ردوا ولدها اليها”. ورأى قرية نمل حرقناها فقال “من حرق هذه؟” قلنا: نحن، قال: “إنه لا ينبغي أن يعذب بالنار الا رب النار”. رواه أبو داوود باسناد صحيح.
Ibn Mas’ud roziyallohu anhu shunday rivoyat qiladi: Biz Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga safarda edik. U zot qazoi-hojat uchun ketdilar. Biz ikki jo‘jasi bor Hamra (chumchuqsimon kichik qush)ni ko‘rib qoldik va uning ikkita jo‘jasini ajratib oldik. Qush esa atrofimizda bezovtalanib ucha boshladi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam kelib: “Kim bu qushni bolasidan ajratib qiyin ahvolga soldi? Uning jo‘jalarini o‘ziga qaytaring, – dedilar. So‘ng biz yoqib yuborgan chumoli uyasini ko‘rib: “Buni kim yoqib yubordi?” deb so‘radilar. Biz dedik. U zot: «Olovning Robbisidan boshqa hech kimning olov bilan azoblashga haqqi yo‘q», dedilar. (Abu Dovud sahih sanad bilan rivoyat qilgan).
Ha, dinimiz hayvonlarga ham rahm-shafqatli bo‘lishga buyuradi. Bu o‘zaro bir-birimizga mehribon bo‘lishimizni anglatmaydimi? Tabiiy bir savol tug‘iladi, musulmonlar orasida rahm-shafqat qanday yo‘qoldi? U qayerga ketdi va u qanday qaytadi? Bunga biz yashayotgan kapitalistik tuzum orqali o‘z dini va ummatiga xiyonat qilgan malay hukmdorlarimiz sabab bo‘lganiga shubha yo‘q. Shuningdek, to‘g‘ri Islomiy fikrdan uzoqlashish ham go‘zal xulqning yo‘qolishiga sabab bo‘ldi. Ummat ana shu yuksak odob va go‘zal axloqlarni qayta tiklash uchun tinmay mehnat qilishi kerak. Bu esa, malay hukmdorlarni hokimiyatdan chetlashtirish va ularning o‘rniga Allohning qonunlariga muvofiq halqni rahm-shafqat bilan boshqaradigan Xalifani tiklash orqali amalga oshadi. Ana shunda dunyo va oxiratda baxtli bo‘lamiz. Allohim, o‘sha kunni tezlatgin.
Aziz birodarlar, navbatdagi «Hadisi Sharif bilan» nomli ruknimizgacha Alloh Taoloning panohida bo‘ling. Sizlarga Alloh Taoloning salomi, rahmati va barakoti bo‘lsin.
19 Jummadul Uvla, 1446h yil.
21 Noyabr, 2024m yil.
