بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Saroy ulamolari fiqhiy zalolat sindromiga chalinishdi
Shayx Isom Amira qalamiga mansub
Asirlikdagi Quddus – Falastin
Allohga hamdu sano bo‘lsin, Rosulullohga, u kishining oilalariga, ashoblari va do‘stlariga salotu salomlar yog‘ilsin, ammo ba’d:
Haq Taboraka va Taolo Qur’oni Karimda bunday deydi:
وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّينَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي قَالُوا أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ
«Allohning barcha anbiyolardan (mana bunday) ahd-paymon olganini eslang: «Men sizlarga qanday kitob va hikmat bermayin, keyin sizlarning payg‘ambarligingizni tasdiq etuvchi bir payg‘ambar (ya’ni Muhammad alayhis-salom) kelgach, albatta unga imon keltirursiz va yordam berursiz», (Alloh yana) «mana shu ahd-paymonimni iqror bo‘lib qabul qildingizlarmi?» dedi. Anbiyolar – iqrormiz», deb javob qilishgach, Alloh – guvoh bo‘lingiz! Men ham sizlar bilan guvoh bo‘lguvchilardanman, dedi» [Oli Imron 81]
Olimlarga ko‘ra, buning ma’nosi shuki, Alloh anbiyolar va ularning ummatlaridan ahd-paymon oldi va anbiyolarni zikr qilib, ummatlarini zikr qilmadi. Chunki ahd-paymonni ergashtiruvchining o‘zi bilan zikr qilish ergashuvchiga ham dalolat qiladi, chunki ummatlar anbiyolarning ergashuvchilaridirlar… va hokazo.
Hech shubha yo‘qki, ulamolar anbiyolarning merosxo‘rlaridir, ya’ni, ilmni o‘shalardan olganlar. Ushbu meros bilan ulamolar insonlar uchun ishonchli kishilarga, ularni haq va hidoyatga boshlovchilarga aylandilar. Agar ulamolar ushbu meros talab qilgan ishlarni shariat talab qilgandek ado etsalar, Alloh Subhanahu va Taolo ularni mahsharda anbiyolar, siddiqlar, shahidlar, solihlarga hamroh qiladi, ularga hamroh bo‘lmoq naqadar yaxshi. Ammo ulamolar ushbu merosga nisbatan yomon munosabatda bo‘lib, uni nariga uloqtirishsa va uni arzonga sotishsa, bas, Alloh Azza va Jalla qiyomat kunida eng birinchi mana shu ulamolarni yoqadi. Avval o‘zlarini gapirtirib, keyin olovga uloqtiradi. Bu haqda imom Muslimning Abu Hurayra roziyallohu anhudan qilgan ushbu rivoyati kelgan: Abu Hurayra aytadiki, men Rosululloh ning bunday marhamatlarini eshitgandim:
«إنّ أَوّلَ النّاسِ يُقْضَىَ يَوْمَ القِيَامَةِ عَلَيْهِ، رَجُلٌ اسْتُشْهِدَ، فَأُتِيَ بِهِ فَعَرّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَهَا، قَالَ: فَمَا عَمِلْتَ فِيهَا؟ قَالَ: قَاتَلْتُ فِيكَ حَتّىَ اسْتُشْهِدْتُ، قَالَ: كَذَبْتَ، وَلَكِنّكَ قَاتَلْتَ لأَنْ يُقَالَ جَرِيءٌ، فَقَدْ قِيلَ، ثُمّ أُمِرَ بِهِ فَسُحِبَ عَلَىَ وَجْهِهِ حَتّىَ أُلْقِيَ فِي النّارِ، وَرَجُلٌ تَعَلّمَ العِلْمَ وَعَلّمَهُ وَقَرَأَ القُرْآنَ، فَأُتِيَ بِهِ، فَعَرّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَهَا، قَالَ: فَمَا عَمِلْتَ فِيهَا؟ قَالَ: تَعَلّمْتُ العِلْمَ وَعَلّمْتُهُ وَقَرَأْتُ فِيكَ القُرْآنَ، قَالَ: كَذَبْتَ وَلَكِنّكَ تَعَلّمْتَ العِلْمَ لِيُقَالَ عَالِمٌ، وَقَرَأْتَ القُرْآنَ لِيُقَالَ هُوَ قَارِىءٌ، فَقَدْ قِيلَ، ثُمّ أُمِرَ بِهِ فَسُحِبَ عَلَىَ وَجْهِهِ حَتّىَ أُلْقِيَ فِي النّارِ، وَرَجُلٌ وَسّعَ الله عَلَيْهِ وَأَعْطَاهُ مِنْ أَصْنَافِ المَالِ كُلّهِ، فَأُتِيَ بِهِ فَعَرّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَهَا، قَالَ: فَمَا عَمِلْتَ فِيهَا؟ قَالَ: مَا تَرَكْتُ مِنْ سَبِيلٍ تُحِبّ أَنْ يُنْفَقَ فِيهَا إلاّ أَنْفَقْتُ فِيهَا لَكَ، قَالَ: كَذَبْتَ، وَلَكِنّكَ فَعَلْتَ لِيُقَالَ هُوَ جَوَادٌ، فَقَدْ قِيلَ، ثُمّ أُمِرَ بِهِ فَسُحِبَ عَلَىَ وَجْهِهِ، ثُمّ أُلْقِيَ فِي النّارِ»
«Qiyomat kuni eng birinchi hukm qilinadigan kishi Alloh yo‘lida shahid bo‘lgan kishi bo‘lib, uni olib kelinadi. Alloh Taolo unga o‘z ne’matlarini eslatadi. U eslaydi. Dunyoda bu ne’matlarim borasida nima amal qilding? deb Alloh Taolo undan so‘raydi. U – Sening yo‘lingda jang qildim, hattoki shahid bo‘ldim, deydi. Shunda Alloh Taolo – yolg‘on gapiryapsan, balki sen falonchi jasur deyishlari uchun jang qilgansan, odamlar sen haqingda shunday deyishdi ham, deya xitob qiladi. So‘ng amr qilinib, yuz tuban holda sudrab borib jahannamga uloqtiriladi. Keyin ilm o‘rganib, uni o‘rgatgan va Qur’on o‘qigan kishi keltiriladi. Alloh unga bu dunyoda bergan ne’matlarini eslatadi. U eslaydi. Dunyoda bu ne’matlarim borasida nima amal qilding, deb Alloh Taolo undan so‘raydi. U – men ilm o‘rganib, uni o‘rgatdim, Sening yo‘lingda Qur’on o‘qidim, deydi. Shunda Alloh Taolo – yolg‘on gapiryapsan, balki sen olim ekan, deyishlari uchun ilm o‘rganding va qori deyishlari uchun Qur’on o‘qiding, odamlar sen haqingda shunday deyishdi ham, deya xitob qiladi. So‘ng amr qilinib, yuz tuban holda sudrab borib jahannamga uloqtiriladi. Keyin Alloh Taolo ko‘p mol-dunyo bergan kishi keltiriladi. Alloh unga bu dunyo bergan ne’matlarini eslatadi. U eslaydi. Dunyoda bu ne’matlarim borasida nima amal qilding, deb Alloh Taolo undan so‘raydi. U esa, Sen infoq-ehson qilinishini xohlagan o‘rinlarning barchasiga qoldirmay Sening yo‘lingda infoq qildim, deydi. Shunda Alloh Taolo – yolg‘on gapiryapsan, balki sen falonchi saxiy deyishlari uchun qilgansan, odamlar sen haqingda shunday deyishdi ham, deya javob beradi. So‘ng amr qilinib, yuz tuban holda sudrab borib jahannamga uloqtiriladi».
Bu – Allohni g‘azablantiradigan ishda hukmdorni rozi qilish uchun ilm olgan ulamolar uchun ochiq tahdiddir. Biz yahudiylar bilan munosabatlarni normallashtirishning harom ekanini isbotlashimizga hojat yo‘q. Chunki ular Isro va Me’roj maskani bo‘lgan hamda markazida muborak Aqso masjidi joylashgan bir zaminni bosib olishdi. Lekin bizni tashvishlantirgan narsa, rasmiy diniy ulamolar Kitobu sunnatdan shar’iy nususlarni o‘z ma’nosidan boshqa tomonga burishdek, shubha ostidagi vazifalar bilan shug‘ullanishyapti. Ular buni Saudiya, Amirliklar singari davlatlardagi zararkunanda xoin hukmdorlarning yahudiylar bilan munosabatlarni normallashtirishga qaratilgan harakatlariga shar’iy tus berish va xalqning qo‘llab-quvvatlashiga erishish maqsadida qilishyapti. Bundan biz rasmiy diniy idoralarning mustaqil emasliklarini qat’iy ayta olamiz. Ayniqsa, bu idoralar fatvo va ahkomlarni o‘zgartirib, siyosiy voqelikka moslashmoqda. Bugungi kunda ayni diniy ulamolar har bir mamlakatdagi hukumatga va u erdagi hukmdorlarga yaltoqlik qilishyapti, basharalarini chiroylilab, ularning o‘z xalqlariga qarshi jinoyatlarini yaxshi-to‘g‘ri qilib ko‘rsatishyapti. Hatto bundan ham yomoni, qisqa vaqt ichida fatvolar olamining o‘zida teskari ishlar paydo bo‘ldi. Chunki ba’zilar ilgari qo‘shiqni harom degan bo‘lsa, bugun halol deb turibdi… Kecha Suriyada Asad rejimiga qarshi jang qilmoq farz degan bo‘lsa, bugun haromligiga fatvo beryapti. Masjidul Haromdagi ularning kattasi Falastin va Aqso masjidi bosqinchilari bo‘lgan yahudiylarni kecha dushman, degan bo‘lsa, bugun ular bilan munosabatlarni normallashtirishga zamin tayyorlamoqda. Yahudiylar bilan munosabatlarni normallashtirish joizligiga shunday dalillarni tiqishtiryaptiki, ular shar’iy qiyos me’yorlarining hech biriga mutlaqo to‘g‘ri kelmaydi. Chunki o‘sha dalil qilingan voqelik bilan Aqso masjidi va muborak zaminni bosqinchisi yahudiy vujudining voqeligi o‘rtasida to‘g‘ri keladigan birorta ham illat-bois yo‘q! Ushbu ulamolar fatvolaridan bunday sharmandali iztirob odamlarni ularga o‘z dinlarida ishonmay qo‘yishlariga olib kelmoqda, ularni halolni haromga, haromni halolga aylantirib beruvchi fiqhiy zalolat sindromiga chalindi, deyishga asos yaratmoqda! Bu shunday yomon sindromki, unga chalingan kishini darhol fiqhiy karantinga olish kerak, hatto u dunyodagi ulamolarning eng olimi bo‘lsa ham. Toki, ahvoli yaxshilanib, bunday kasallikdan shifo topsin.
Aniqki, biz bunday xavfli kasallikni muolaja qila olishga hamda bunday qirg‘inbarot pandemiyani yo‘q qilishga faqat bir yo‘l bilan muvaffaq bo‘lishimiz mumkin. U ham bo‘lsa Payg‘ambarlik minhoji asosidagi roshid Xalifalik davlatini barpo qilish uchun harakat qilayotganlar bilan birga harakat qilishdir. Zotan, Xalifalik Alloh Azza va Jalla tomonidan va’da qilinib, Rosuli akram ﷺ tomonidan bashorat qilingan. Ushbu davlatni barpo etganimizdan keyingina diniy idoralarimiz va fiqhiy marjelarimiz chalingan fiqhiy zalolat sindromidan butun olamning qutulganini e’lon qilamiz. Ubay ibn Ka’b roziyallohu anhu Rosululloh ﷺning bunday deganlarini rivoyat qiladi:
«بَشِّرْ هَذِهِ الْأُمَّةَ بِالسَّنَاءِ وَالرِّفْعَةِ، وَالدِّينِ وَالنَّصْرِ وَالتَّمْكِينِ فِي الْأَرْضِ، فَمَنْ عَمِلَ مِنْهُمْ عَمَلَ الْآخِرَةِ لِلدُّنْيَا، لَمْ يَكُنْ لَهُ فِي الْآخِرَةِ نَصِيبٌ»
«Bu ummatga buyuklik, yuksaklik, din, nusrat va g‘oliblik berilishi haqida bashorat bering. Ulardan kimda-kim oxirat amalini dunyo uchun qilsa, oxiratda hech qanday yaxshi nasibaga ega bo‘lolmaydi». (Imom Ahmad rivoyati).
Shunday bir zamonda, o‘zlarini o‘zlari hurmat qiladigan va odamlar orasida Muhammad ﷺning merosxo‘rlari, degan mavqelarini qadriga etadigan rabboniy ulamolar hukmdorlarni buzuqlik va buzg‘unchiliklaridan qaytaradigan ulamoga aylanishlari hamda Alloh nozil qilgan ahkomlar bilan hukm yuritilishini bor ovozlari bilan talab qilib, tog‘ut va dinsiz hukmdorlardan voz kechmoqlari lozim. Bir vaqtning o‘zida, Ummatlarini ongini o‘stirishga, ma’rufga buyurib, munkardan qaytarish ma’rifatini ko‘tarishga astoydil harakat qilmoqlari lozim. Toki, insonlar bu tog‘utlar taxtlarini vayron qilish va ular ustidan Allohning Kitobi va Rosulining sunnatlari bilan hukm yurituvchi imom-xalifaga bay’at qilish uchun to‘fondek harakat kelib oqib kelsinlar.
Roya gazetasining 2020 yil 7 oktyabr chorshanba kungi 307-sonidan
