Xalifalik qulatilgani xotirasi: Insoniyat yoʻlini tuzatish uchun Xalifalik davlatini tiklash lozim
Ustoz Gʻoda Muhammad Hamadiy qalamiga mansub
Aziz va Ulugʻ Allohning yerdagi qonuni shuki, insoniyat Allohga yoʻliqquniga qadar asrlar, yillar va kunlar davomida yashab oʻtadi. Bu davrda vaziyatlar oʻzgaradi va xalqlar bir holdan ikkinchi holga koʻchib turadi. Alloh Taolo Inshiqoq surasida insonlar ustida holatlar va ishlar oʻzgarib turishini, insonlar dunyo hayotidan oxirat hayotiga koʻchishini bayon qilib shunday deydi:
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَن طَبَقٍ
“Albatta sizlar (ey insonlar), tabaqadan tabaqaga minursizlar (yaʼni bir holdan ikkinchi holga koʻchib oʻtursizlar)” [Inshiqoq 19]
Har bir asrning moziysi boʻlib, u insoniyat tarixining bir qismidir. Har bir asrning buguni va kelajagi boʻlib, insoniyat uning nizomi bilan yashaydi. Kunlar esa, oʻzining muqarrar yakuniga yetguniga qadar oʻtib boraveradi. Inson uchun qilgan amali hamda oʻz zamoni va qavmiga keltirgan foydasi qoladi. Chunki Alloh Taolo insonni bekorga yaratmadi, Qurʼoni Karim va Rosululloh ﷺ Sunnatidagi vahiy nuri orqali hidoyat yoʻlini koʻrsatdi. Musulmon Qurʼonni tilovat qilishi, Sunnatni oʻqishi va Islomni islomiy saqofat kitoblaridan oʻrganishi lozim. Shunda u oʻtgan zamon haqiqatini va yashashdan maʼno nima ekanini tushunishi hamda insoniyatning buguni va moziysiga nisbatan olamda boʻlayotgan voqealarni tushunishi va kelajakda nimalar yuz berishini bilishi uchun zarur boʻlgan ong paydo boʻladi. Zero, sayyidimiz Odam alayhissalom yaralganidan beri oʻzgarmas haqiqat shuki, olamlar Robbisi qonunlaridan yana biri insoniyat holatiga chambarchas bogʻliqdir. U ham boʻlsa, haq bilan botil oʻrtasidagi kurashdir. Alloh Taolo insonni yer yuziga xalifa qildi. Farishtalar Odam alayhissalomga sajda qilishdi, faqat laʼnatga uchragan shayton Robbisi buyrugʻiga boʻysunmadi.
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ * وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ * قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ * قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُم بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ * وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ
“30. Eslang, (ey Muhammad), Parvardigoringiz farishtalarga: “Men Yerda (Odamni) xalifa qilmoqchiman”, deganida ular aytdilar: “U yerda buzgʻunchilik qiladigan, qonlar toʻkadigan kimsani (xalifa) qilasanmi? Holbuki, biz hamdu sano aytish bilan Seni ulugʻlaymiz va Sening nomingni mudom pok tutamiz”. (Alloh) aytdi: “Men sizlar bilmagan narsalarni bilaman”. 31. Va U zot Odamga barcha narsalarning ismlarini oʻrgatdi. Soʻngra ularni farishtalarga roʻbaroʻ qilib dedi: “Agar xalifalikka biz haqdormiz, degan soʻzlaringiz rost boʻlsa, mana bu narsalarning ismlarini Menga bildiring!”. 32. Ular aytdilar: “Ey pok Parvardigor, biz faqat Sen bildirgan narsalarnigina bilamiz. Albatta, Sen oʻzing ilmu hikmat sohibisan”. 33. (Alloh); “Ey Odam, bularga u narsalarning ismlarini bildir”, dedi. (Odam) ularga barcha narsalarning ismlarini bildirganidan keyin (Alloh) aytdi: “Sizlarga, Men Yeru-osmonlarning sirlarini va sizlar oshkor qilgan va yashirgan narsalarni bilaman, demaganmidim?”. 34. Eslang, (ey Muhammad), Biz farishtalarga Odamga taʼzim qiling deyishimiz bilan sajdaga egildilar. Faqat Iblis kibr va or qilib — kofirlardan boʻldi” [Baqara 30-34]
Islom tongi otganidan boshlab, bu kurash Islom ahli bilan kufr ahli oʻrtasidagi fikriy kurashga aylandi. Alloh Taolo Muhammad surasida shunday deydi:
ذَٰلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ
“Bunga (yaʼni kofirlarning amallari zoye boʻlish moʻminlarning gunohlari oʻchirilishiga) sabab – kofir boʻlgan kimsalarning botil (yoʻl)ga ergashganlari, imon keltirganlarning esa Parvardigorlari tomonidan boʻlgan haq (Qurʼon yoʻli)ga ergashganlaridir. Alloh insonlarga ularning misollarini mana shunday bayon qilib berur” [Muhammad 3]
Musulmonlar Alloh va Rosulining omonatini yelkalariga olishdi va olamlar Robbisi boʻlgan Allohning risolatini qabul qilishdi va shariatini tatbiq qilishdi. Ular Islomni asos qilib ushlar ekanlar xotirjam va islomiy hayotda yashashdi. Dunyo ishlarini islomiy aqida asosida va Islom nizomi bilan boshqarishdi. Shuningdek, Madinai Munavvarada birinchi Islomiy davlat, roshid Xalifalik davlatini tiklagan Paygʻambarimiz ﷺ minhoji asosida yurishdi, natijada haqiqat butun olam uzra hukmron boʻldi. Islomiy boshqaruv yetuk pozitsiyani egallab, oʻzining kuchli davlati orqali odamlarning musulmoniyu kofirini himoya qildi. Bu davr shunday oltin davr boʻldiki, unda insoniyat baxt-saodatda yashadi hamda u olamdagi eng goʻzal tarixiy davr boʻlib qoldi. Shuning uchun odamlarning moziysi, buguni va kelajagi olamlar Robbisining adolati bilan chiroyli va goʻzal boʻladi. Tarixning mazkur davri insonning (oyatda kelgan) yer yuziga xalifa qilinishi, haqiqat gʻalaba qilish va botil qulashi qonunini aks ettirdi. Buning sababi shuki, oʻsha davrda fikriy kurashda haqiqat pallasi ogʻir kelgan edi. Chunki islomiy fikr va tushunchalar jamiyatlarni egalladi. Davlat va uning idoralarida Allohning buyruq va qaytariqlari ijro qilindi hamda musulmonu gʻayrimusulmonlar unda emin erkin yashadi. Paygʻambarimiz ﷺ, roshid xalifalar va mana shu minhoj asosida yurgan xalifalar davri saodat davri boʻldi. Hokimiyat uchun boʻlgan ayrim kurashlar va zoʻravon podshohlarning shariatni yomon tatbiq etganlarini hisobga olmaganda insoniyat ahvoli barqaror boʻldi. Bugun esa, zolim podshohlar zamonida yashayapmiz. Chunki bugun kofir Gʻarb musulmonlarga qarshi fikriy mustamlakachilik urushini boshladi, Gʻarb saqofati musulmonlar va ularning farzandlari zehnini kufr fikrlari bilan toʻldirdi. Xoin zolimlar qoʻli bilan yuz yil oldin 28 rajabda roshid Xalifalik qulatildi. Natijada, insoniyat yoʻnalishi Islomdan oldingi johiliyat asriga qaytdi. Insoniyatning siyosiy, iqtisodiy, harbiy va ijtimoiy voqesi buzildi. Insoniyat Allohning buyruq va qaytariqlarini mahkam ushlashdek vazifalarini tark etgach, tubanlashdi. Chunki ular odamlarning ishlarini Islom bilan boshqaradigan va jihod orqali olamga yoyadigan davlatini yoʻqotishdi. Lekin bugun bu davr nihoyalab, Xalifalik davri yaqinlashmoqda. Agar Allohning vaʼdasi va Rosulining xushxabari boʻlgan Xalifalik tiklansa, insoniyat yoʻli tuzaladi. Aynan mana shu ishga harakat qilish barcha musulmonlarga farzdir. Agar Islom mabdasi amalda boʻlishini xohlasak, uni boshqaruvga olib kelishimiz kerak. Zero, haqiqat albatta gʻalaba qozonadi.
Chunki, Islomgina yechimdir, roshid Xalifalik davlati esa, uning yashirin va boʻlajak kuchidir. Barcha insonlar oʻzlarining buzuq voqelarini oʻzgartirish uchun oʻsha davlatni mushtoqlik bilan kutmoqda. Biz buni olam boʻylab boʻlayotgan qoʻzgʻolonlardan his qilib turibmiz. Shuning uchun Islomiy Ummat yana bir marta Allohning shariatini hakam qilish orqali xalifa qilishdek omonatni yelkalariga olishi vojibdir. Mana shu davr insoniyat zolim podshohlardan keyin kiradigan davr boʻlib qoladi. Shunday ekan, Alloh Taolo bizga yordam berishi uchun Islomga yordam berishimiz vojibdir.
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَىٰ لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ * وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
“Alloh sizlardan imon keltirgan va yaxshi amallar qilgan zotlarga xuddi ilgari oʻtgan (imon-eʼtiqodli) zotlarni (er yuziga) xalifa qilganidek, ularni ham yer yuzida xalifa qilishni va ular uchun Oʻzi rozi boʻlgan (Islom) dinini gʻolib-mustahkam qilishni hamda ularning (ahvolini) xavfu-xatarlaridan soʻng tinchlik-xotirjamlikka aylantirib qoʻyishni vaʼda qildi. Ular Menga ibodat qilurlar va Menga biron narsani sherik qilmaslar. Kim mana shu (vaʼda)dan keyin kufroni (neʼmat) qilsa, bas ular itoatsiz kimsalardir” [Nur 55]
Rosululloh ﷺ aytadilar:
“تَكُونُ النُّبُوَّةُ فِيكُمْ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ، ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا، ثُمَّ تَكُونُ خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ، فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ، ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا، ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا عَاضًّا، فَيَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَكُونَ، ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا، ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيَّةً، فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ، ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا، ثُمَّ تَكُونُ خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةٍ. ثُمَّ سَكَتَ”
“Sizlarning orangizda Alloh xohlaganicha paygʻambarlik davom etadi. Soʻng Alloh xohlagan paytda uni koʻtaradi. Soʻng paygʻambarlik minhoji asosida Xalifalik boʻladi va u Alloh xohlagancha davom etadi. Soʻng Alloh Oʻzi xohlaganda uni koʻtaradi. Soʻng raiyatiga zulm va adolatsizliklar yetadigan podshohlik boʻladi va u Alloh xohlagancha davom etadi. Soʻng Alloh Oʻzi xohlaganda uni koʻtaradi. Soʻng zolim-zoʻravon podshohlik boʻladi va u Alloh xohlagancha davom etadi. Soʻng Alloh Oʻzi xohlaganda uni koʻtaradi. Soʻng paygʻambarlik minhoji asosidagi Xalifalik boʻladi. Keyin Paygʻambar ﷺ sukutga choʻmdilar”. Ahmad rivoyati.
Alloh Taolo haj surasida bunday deydi:
وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
“Ular oʻz diyorlaridan faqatgina “Bizning Parvardigorimiz (yagona) Allohdir”, deganlari uchun quvilgan zotlardir. Agar Alloh odamlarning ayrimlarini ayrimlari bilan daf qilib turmas ekan, shubhasiz Alloh nomi koʻp zikr qilinadigan (rohiblarning) uzlatgohlari, (nasroniylarning) butxonalari, (yahudiylarning) ibodatxonalari va (musulmonlarning) masjidlari vayron qilingan boʻlur edi. Albatta Alloh Oʻziga (yaʼni diniga) yordam beradigan zotlarni gʻolib qilur. Shubhasiz Alloh kuchli, qudratlidir. Ularni (yaʼni musulmonlarni) agar Biz yer yuziga gʻolib qilsak – ular namozni toʻkis ado etadilar, zakotni (haqdorlarga) ato etadilar, yaxshilikka buyuradilar, yomonlikdan qaytaradilar. (Barcha) ishlarning oqibati Allohning (izmidadir)” [Haj 40-41]
Roya gazetasi saytidan olindi
