Xalifalik Allohning nusrati va yaqin fathdir
Hizb ut-Tahrir – Muborak Falastin zamini matbuot boʻlimi aʼzosi Ustoz Xolid Said qalamiga mansub
Ummat oʻzining keng jugʻrofiy maydonida tarqoq boʻlib halokat yoqasida yashamoqda… Uni har tarafdan gʻam-tashvish, baxtsizlik qamrab olgan… Quturgan itlar uning tanasida biror sogʻ joy qoldirmadi… Mana shunday bir vaziyatda biz yer osti yoʻli oxirida koʻrinayotgan yorugʻlikka barchaning diqqatini qaratishni istadik, gʻoya sari eltuvchi yoʻlni yoritib berish uchun mashʼala yoqdik va “Xalifalik Allohning nusrati va yaqin fathdir” shiorini koʻtarib chiqdik. Barchamiz Allohning
إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ
“Agar Alloh sizlarga nusrat bersa, hech kim sizlardan gʻolib boʻlolmas” [Oli Imron 160]
degan kalomiga chuqur ishonchdamiz.
Nusrat kitobining sahifalari ado boʻlmaydi, hikoyalari toʻxtamaydi. Uning har bir harf va soʻzlari imon, Allohga ishonchu chiroyli tavakkulda boʻlish, ahd-vafo, yorqin eʼtiqod, hozirlik, sabotdan iborat. Ana, Ibrohim xalilulloh alayhissalomni qarang,
حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ
“Bizga yolgʻiz Allohning oʻzi kifoya, u eng yaxshi ishonchli tayachdir” [Oli Imron 160]
degan kalom hali tiliga chiqishdan oldin yuragida urib turdi, tiliga chiqqanda esa, olov oʻz Xoliqining amriga itoat qilib, salqin boʻldi (uni kuydirmadi)…
قُلْنَا يَانَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلاَمًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ
“Biz – ey olov, sen Ibrohim uchun salqin va omonlik boʻl!, dedik” [Anbiyo 69]
Nuh ﷺning duosini qarang, u Parvardigoriga
أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ
“Men (kofir qavmimdan) magʻlubman, Oʻzing menga nusrat-yordam ber” [Qamar 10]
deya duo qildi. Shunda yeru osmon suvi kofirlarni gʻarq qilish uchun taqdir qilingan ish ustida uchrashdi. Natijada, Nuh oʻz qavmi bilan birgalikda taxtayu mixdan qilangan kemada najot topdi.
بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا
“(Kema)ning turishi ham, yurishi ham Alloh nomi bilan boʻlur” [Hud 41]
Muso alayhissalom Firʼavn bilan olib borgan kurash, biz bilan bugungi hukmdorlar oʻrtasida kechayotgan kurashga oʻxshab ketadi. Qurʼoni Karimda bu kurash haqida koʻp suralarda soʻz yuritiladi. Zero, bu suralarda biz uchun dars va ibratlar bor hamda ular Alloh Subhanahu va Taoloning ushbu kalomi bilan oʻz ifodasini topadi:
وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ
“Biz yer yuzida xorlangan kishilarga marhamat qilishni, ularni (xor-bechoralikdan chiqarib) barchaga peshvo zotlarga aylantirishni va ularni (Firʼavn mulkining) vorislari qilishni istaymiz” [Qasos 5]
Hech qachon unutmasligimiz kerak boʻlgan haqiqat shuki, biz Allohning ushbu eng sharafli, eng pokdomon va eng yaxshi anbiyolari oltin zanjirining soʻnggi xalqasi boʻlgan va ularga imon keltirib, goʻzal suratda ergashgan Islom Ummatimiz.
إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ
“Odamlarning Ibrohimga eng yaqini, uning yoʻliga ergashgan zotlardir va ushbu Nabiy (Muhammad alayhis-salom) va moʻminlardir, Alloh moʻminlarning doʻstidir” [Oli Imron 68]
قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ
“Sizlar uchun Ibrohim va u bilan birga boʻlgan kishilarda (ularning kofirlarga qilgan munosabatlarida) goʻzal namuna bordir” [Mumtahina 4]
Allohning taqvoli qullariga nusrat berishi qiyomatgacha qonun boʻlib qoladi:
وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً
“Allohning yoʻlini esa hargiz oʻzgartira olmassiz” [Ahzob 62]
Allohning Oʻz moʻmin qullariga nusrat berish va gʻolib qilish haqidagi vaʼdasi qiyomat kuniga qadar mavjuddir:
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمْ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لاَ يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمْ الْفَاسِقُونَ
“Alloh sizlardan imon keltirgan va yaxshi amallar qilgan zotlarga xuddi ilgari oʻtgan zotlarni (er yuziga) xalifa qilganidek ularni ham yer yuzida xalifa qilishni va ular uchun Oʻzi rozi boʻlgan (Islom) dinini gʻolib-mustahkam qilishni hamda ularning (ahvolini) xavfu-xatarlaridan soʻng tinchlik-xotirjamlikka aylantirib qoʻyishni vaʼda qildi. Ular Menga ibodat qilurlar va Menga biron narsani sherik qilmaslar. Kim mana shu (vaʼda)dan keyin kufroni (neʼmat) qilsa, bas ular fosiqlardir” [Nur 55]
وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
“(Bu) Allohning vaʼdasidir, Alloh Oʻz vaʼdasiga xilof qilmas, biroq koʻp odamlar bilmaslar” [Rum 6]
Bugungi kunda butun dunyodagi ahvol va bashariyat boshiga tushayotgan zulmu sitamlar Islomsiz yechilmaydi. Islom Ummatni uygʻotib, bashariyatni qutqarishda oʻz rolini mabda sifatida ado eta olishi uchun albatta davlat kerak. Chunki davlat Islomni tatbiq oʻrniga qoʻyadi. Koʻrib turibmizki, butun dunyoda zulm keng yoyildi… Qashshoqlik va ocharchilik butun bir jamiyatlarni deyarli nobud qildi… Gʻarbning iflos tsivilizatsiyasi va jinoyatkor tuzumi axloqsizlik, oilaviy qadriyatlarning yemirilishi, ayolga bir matodek qarash, ochkoʻzlik, tamagirlik, moddiy havasga berilish kabi illatlarni kuchaytirdi… Bir vaqtning oʻzida, juda koʻp sharʼiy nususlar borki, ular Alloh nozil qilgan ahkomlar bilan boshqarishga buyurmoqda, bizga Ummat sifatida birlashishni, Alloh nozil qilgan ahkomlar bilan boshqaruvchi bitta xalifaga bayʼat qilishni farz qilmoqda.
فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ
“Yoʻq, Parvardigoringizga qasamki, to ular oʻz oʻrtalarida chiqqan kelishmovchiliklarda sizni hakam qilmagunlaricha zinhor moʻmin boʻla olmaydilar” [Niso 65]
وَأَنِ احْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ
“Ular oʻrtasida Alloh nozil qilgan narsalar bilan hukm yuriting” [Moida 49]
وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ
“Kim Alloh nozil qilgan narsalar bilan hukm yuritmas ekan, bas, ana oʻshalar kofirlardir”[Moida 44]
Umar roziyallohu anhuning oʻgʻli Abdulloh roziyallohu anhu Nabiy ﷺning bunday deganlarini rivoyat qiladi:
“مَنْ خَلَعَ يَدَاً مِنْ طَاعَةٍ لَقِيَ اللَّهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لاَ حُجَّةَ لَهُ، وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً”
“Kimki itoatdan bosh tortsa qiyomat kuni Allohga hujjati yoʻq holda yoʻliqadi. Kimki boʻynida bayʼat yoʻq holda oʻlsa johiliyat oʻlimi bilan oʻlibdi”. (Imom Muslim rivoyati).
Demak, bularning barchasidan shuni tushunyapmizki, Xalifalik ham, uni barpo etishga harakat qilish ham sharʼiy farz va insoniy zaruratdir. Bugun musulmonlarga Rosululloh ﷺ bayroqlarini baland koʻtarish, omonatlarini ado etish hamda oʻzlarining va butun olamning oldidagi risolalarini kamoliga yetkazish buyurilgan.
كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ
“Insonlar uchun chiqarilgan eng yaxshi Ummat boʻldingiz” [Oli Imron 110]
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِّتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ
“Shuningdek, sizlarni boshqa odamlar ustida guvoh boʻlishingiz uchun oʻrta (adolatli) Ummat qildik” [Baqara 143]
Kuni kecha biz shaxdam qadamlar bilan zamonni ortda qoldirar, hammani lol etar edik. Davlatimiz bor edi, davlatimizning amirlari boʻlgandi. Ulardan biri samoga qarab, “istaganingcha yomgʻir yogʻdir, chunki toʻlaydigan xirojing menga (yaʼni, baytulmolga) keladi”, desa, yana biri “musulmonlar yurtida bir qush och qolibdi, degan gap boʻlmasin”, deya adirlarga don sepishni buyurardi. Yana bir amirimizdan Gollandiya yordam soʻraganda, uning dushmanligiga qaramasdan, moliyaviy yordam koʻrsatgandi, Irlandiya ochlikdan yordam soʻraganda, zolim Britaniya xohlamasligiga qaramasdan, oziq-ovqat bilan yordam taqdim etgandi. Davlatimiz amiri Umar Foruq yurt ishlarini shu darajada qattiq gʻamxoʻrlik bilan boshqarardiki, hatto musulmonlarning koʻchalarida yuruvchi xachirning qoqilishidan, bu haqda Allohning huzurida javobgar boʻlib qolishdan qoʻrqar edi. Islom davlatiga dunyoning turli burchagidan ilm toliblari kelib, uning sof ilmiy manbalaridan, tugamas tsivilizatsiyasidan bahra olardilar. Birorta ham zolim Islomiy davlat fuqarosidan birortasiga – xoh musulmon fuqaro, xoh gʻayrimusulmon fuqaro boʻlsin – zulm qilishga jurʼat qilolmasdi. Davlatimiz qozisi shu darajada adolatli va haqli hukm chiqarar ediki, hatto xalifa mahkamaga torilishi kerak boʻlsa uni mahkamaga tortar edi. Odamlarning jinsi, rangi, obroʻsi yoki diniga qarab ajratilmasdi. Biror yurtni fath qilib kirsak, adashganlar va adashtiruvchilar sifatida emas, balki hidoyat topgan va hidoyatga yetaklaydigan kishilar sifatida kirib, insonlarni zulmatli aqidalaridan nurli Islomga chiqarar edik, yerlarini talashmasdik, nomuslarini toptamasdik… Agar Islomga kirsalar dindosh birodarimizga aylanishardi. Agar Islomga kirmasalar zimmiy sifatida qolishar, ularga ziyon-zahmat yetmaslik bizning zimmamizga tushar edi, ularni mudofaa qilish bizga farz boʻlardi. Davlatimizda ayollar erkak kishilarning opa-singlisi, ona, qiz va zavjasi hisoblangan… Biri qoziya, biri muallima, yana biri muhandisa, boshqasi mufakkir, siyosatchi, daʼvatni yetkazuvchi, mujohida boʻlgan.
Ey musulmonlar!
Dushmanlaringiz sizning oldingizda zaif ekanliklarini anglashyapti. Oʻz tsivilizatsiyalarining insoniyatni baxtsizlik va azob-uqubatdan qutqara olmasiligini tushunishyapti. Islomdan qoʻrqishyapti, qayta birlashishimizdan xavfsirashyapti. Shuning uchun ham yuz yilcha avval xuddi shu kunlarda bizni boʻlib, parchalab tashlashgandan keyin qayta jamlanishimizga yoʻl qoʻymaslik uchun bor imkoniyatlarini sarflashyapti. Buni biz quturib hujum qilishayotganidan, “terrorizm” dastagi ostida soxta urushlar keltirib chiqarishganidan, hukmdorlaringizdan malaylar sifatida foydalanishayotganidan anglab turibmiz. Bas, shunday ekan, Alloh arqonini mahkam tuting, ulardan aslo qoʻrqmang, Alloh Subhanahuning vaʼdasiga inoning. Chunki, sizni va barcha mavjudotlarni yaratgan Zot Rosululloh ﷺga va ul zot bilan birga boʻlganlarga avvalda nusrat berganidek sizga ham nusrat berishga qodirdir. Biz Xalifalik qulatilishini xotirlar ekanmiz, sizni birgalikda ushbu buyuk farzni ado etishga, islomiy hayotni qayta barpo etishga daʼvat qilyapmiz. Shu orqali Rosululloh ﷺning
“ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ”
“Keyin Paygʻambarlik minhoji asosidagi Xalifalik boʻladi”, deya qilgan bashoratlarini roʻyobga chiqarishga chaqiryapmiz. Ushbu davlat Robbingiz Kitobi va Paygʻambaringiz sunnatini tatbiq qilib, bechoralarga yordam beradi, dardingizga malham boʻlib, tarqoqligingizni birlashtiradi, keksalaringizga rahim qilib, kichiklaringizga gʻamxoʻr boʻladi, nomuslaringizni asrab, mollaringizni omonat saqlaydi, dushmaningizni qaytarib, yurtlaringizni ozod etadi, arabmisiz, ajammisiz, oq tanli yo qora tanli yoki qizil tanlimisiz buni ajratmaydi, tinchligingiz ham, urushingiz ham bir boʻladi, orangizdagi obroʻga ega boʻlmagan kishining omonligi ham nufuzli hisoblanadi.
وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
“(Bu) Allohning vaʼdasidir, Alloh Oʻz vaʼdasiga xilof qilmas, biroq koʻp odamlar (buni) bilmaydilar” [Rum 6]
Roya gazetasining 2019 yil 3 aprel chorshanba kungi 228-sonidan
