Kuch organlari va xavfsizlik xodimlari kimlar?
18-asr oʻrtalaridan boshlab Oʻrta Osiyoga qaratilgan Rossiya bosqinchiligi 1917 yili hokimiyat tepasiga kommunistlar kelganidan soʻng oʻzining avj pallasiga chiqdi. Xudosiz kommunistlar oʻz tuzumini xalqqa majburlab tiqishtirishga boʻlgan harakatlari ortidan mahalliy musulmonlar va kofirlar oʻrtasida janglar boʻlib oʻtdi. Uzoqqa choʻzilgan urush ruslarning gʻalabasi bilan yakunlandi. Bu “gʻalabaning muvaffaqiyati” zambaraklarda yoki rus qoʻshinining koʻpligida emas, balki mahalliy musulmonlar magʻlubiyatining asosiy sababi xoinlar evaziga boʻldi. Bundan tashqari xonliklarning (Qoʻqon, Buxoro) oʻrtasiga fitna solganlarning ham bu magʻlubiyatga qoʻshgan hissasi katta boʻldi. Natijada xoin sotqinlar va fitnachilar mehnatining evaziga mahalliy musulmonlar magʻlubiyatga uchradi. Bu bosqinga qarshi chiqqan fidoiylar boʻlsa “Bosmachilar” deb ataldi. Oxir oqibat millionlab yurt fidoiylari, ahli ilmlarning qirgʻin qilinishi bilan rus bosqinchilari bu yerda oʻz hukumatini oʻrnatdi.
Ruslar gʻalaba qilgandan keyingi millionlab musulmonlarning qirgʻin qilinishi, avvalgi janglarda yoʻqotilan askarlardan farqli oʻlaroq mahalliy xalqlar orasidan chiqqan xoinlar vositasida amalga oshirildi. Janglarda magʻlubiyatga uchragan askarlarni jang oldidan harbiy taktika sirlari ruslarga sotqinlar tomonidan sotilgan boʻlib, jangdagi yoʻqotishlar bevosita ruslarning qoʻli bilan amalga oshdi.
Keyinchalik, xalq orasidan olib chiqib ketib (quloq qilish) otib yuborishlar esa aynan musulmonlar ichidan chiqqan militsiya yoki NKVD xodimlari tomonidan amalga oshdi. Undan keyin ruslar manfaati uchun 1941 yildagi urushga safarbar qilish, keyingi yillardagi musulmonlaring Sibirga surgun qilinshilari kabi bir qancha zulmlar musulmonlar ichidan chiqqan militsiya xodimlari va harbiylar qoʻli bilan amalga oshdi.
SSSR qulatilib mustaqillikka erishdik deb suyungan xalqning quvonchi uzoq choʻzilmadi. Chunki yurt ustidan bir mustamlakachi ketib, boshqa mustamlakachi keldi. Bunda ham yana yurt ichidan chiqqan militsiya va MXX (SNB) xodimlari kufr manfaatlarini himoya qila boshlashdi.
Yurtimizda va boshqa Islom yurtlarida boʻlayotgan oxirgi 100 yilgi voqeliklarga nazar tashlaydigan boʻlsak, musulmonlar (xalq) ziyoniga boʻlayotgan ishlarning barchasi, musulmonlar ichidan chiqqan xoin hokimlarning ishtirokida amalga oshyapti. Garchi bu ishlarning boshida kufr davlati (AQSh, Rossiya, Xitoy, Angliya, Frantsiya) yetkachilari turgan boʻlsa ham, xalqlarimiz ustiga tushayotgan musibatlar oʻzimizning hokimlarimiz orqali amalga oshmoqda.
Hokimlaring quvvati kayerda? Albatta, hokimlarning quvvati armiya va militsiya xodimlarida. Eʼtibor beradigan boʻlsak, hiyonatning kattasini hokimlar qiladi. Militsiya va harbiylar buyruq bajaruvchi organ boʻlganligi uchun oʻsha hokimlar qilgan katta hiyonatlarni organ xodimlari qoʻli bilan amalga oshiradi.
Yuqorida aytib oʻtganimizdek, hokimlarning quvvati militsiya va harbiylarda. “Xolvani hokim yeydi, kaltakni yetim” deganlaridek, hokimlar katta miqdordagi boylik evaziga xalqqa hiyonat qiladilar. Ulardan qolgan qutganini militsiya va harbiylar oladi. Shu boylik evaziga organ xodimlari xalq bilan kelishmovchiliklarga uchraydi, yomon koʻrinadi, agarda xalqning noroziligi kuchayib ketsa yana oʻsha militsiya aybdor boʻlib qolaveradi.
Aslida militsiya va harbiylar xalq ichidan chiqqan jasur, dovyurak, sogʻlom va baquvvat kishilardir. Ularga buyruq berayotganlar esa shunday kishilarni “Sizlar vatan himoyachilari va xizmatchilarisiz” degan soʻzlar bilan xalq nafratiga giriftor boʻladigan tomonga yoʻnaltiradilar va xalq bilan qarama-qarshi holatga tushirib qoʻyadilar.
Buning ustiga bu xodimlarga davlat tomonidan belgilangan oylik maoshlari ham yetarli emas. Natijada shu vatan xizmatchilari poraxoʻrlik (korruptsiya)ga berilib ketadilar. Aslida hokimlar chiqargan qonunlarni himoya qiluvchi va hokimlar tayanadigan kuch boʻlgan organ xodimlari hokimlar tomonidan munosib taqdirlanmaydilar. Uzviy ehtiyojlari uchun kerak boʻlgan mablagʻni oylik maoshidan topilmagach, pora olishga majbur boʻladi.
Qonunlarni himoya qilish yoki pora olishni chegarasidan oʻtib ketgan vaqtda esa yana shu organ xodimlari qonun buzgan boʻladi va jinoiy javobgarlikka tortiladi. Hokimlar, deputatlar olayotan katta miqdordagi poralar va hiyonat uchun kofirlar tomonidan kelayotgan pullar tilga ham olinmaydi va hech qanday jinoiy ish ham ochilmaydi. Agar jinoiy ish ochilguday boʻlsa ham kapitalistik tuzumda yashaganimiz uchun ularning ishi imi-jimida bitib ketaveradi.
Agar pora bilan tirikchilik qilish qiyinlashguday boʻlsa deputatlar tomonidan pora olishga qonuniy sharoitlar yaratiladi. Eʼtibor beradigan boʻlsak, katta hiyonatchilar bu davlat boshliqlaridir. Militsiya va harbiylar esa ularning buyruqlarini bajaruvchi bir organ xolos. Soʻzimiz boshida aytganimizdek hokimlar buyrugʻini bajarishda militsiya xodimlari xalq ziyoniga ish qiladilar va oʻsha xalq nafratiga uchraydilar. Moddiy qoʻllov ham yetarli emas. Aslida bu holatga Islom nuqtai nazaridan qaraydigan boʻlsak, paygʻambar sollallohu alayhi va sallamning “Kim Allohdan oʻzgaga qullik qilsa, oʻsha kimsani qoʻlida xor boʻlmaguncha oʻlmaydi” degan gaplari naqadar haqlidir.
Organ xodimlari va harbiylarga aytar soʻzimiz shuki, sizlar aslida davlat tayanchisizlar. Lekin malay hokimlar gapiga kirib kufr manfaatlarini himoya qilyapsiz. Natijada esa xalqingizga, vataningizga hiyonat qilyapsiz va xalq nafratiga duchor boʻlyapsiz. Paygʻambarimiz sollallohu alayhi va sallamning “Mazlumning duosi ijobat”, degan soʻzlari bor. Siz xalqingizga zulm qilib zolimlarga sherik boʻlyapsiz. Bunday yashash evaziga na bu dunyoda farovon yashayapsiz va na oxiratda hayrli hayot kutyapti. Koʻzingizni oching! Hokimlaring buyrugʻini oʻylanib bajaring! Aks holda u dunyo va bu dunyo hayotingiz hayrli boʻlmaydi. Vatanga xizmat qilaman deb, vatan hoiniga aylanib qolasizlar.
Bugun Ummat boshiga tushgan xorliklarning birinchi sababi demokratik sistema boʻlsa, ikkinchi sababi shu malay hokimlardir. Agar bu hokimlar hoin boʻlmaganida edi kufr davlatlari har qancha kuchli boʻlmasin musulmonlarga tajovuz qila olmas edi.
Ansor Ansor.
