Tojikistonning Norak shahri turg’uni Zuhra Mahmurodovaning yaqinlari bir kunning o’zida besh jigarbandidan ayrildi. Joriy yilning 5 fevralida 25 yoshli Zuhra ismli kelinchak o’zi bilan birga yana to’rt nafar farzandini Vahsh daryosiga otdi. Tezkor yordam choralariga qaramay, ulardan birortasining jonini saqlab qolish iloji bo’lmadi. Ijtimoiy tarmoqlarda yoritilgan izohlarga ko’ra, Zuhra bir marta yordam so’rab shahar rahbariyatiga murojaat qilgan, biroq uning talabi javobsiz qolgan. Bundan chiqdi, uning bunday ishga qo’l urishiga yo oilaviy nizo, yoki hayotdagi etishmovchiliklar sabab bo’lgan.
Bundan bir necha oy muqaddam Partovbi ismli ayol zamon zulmiga bardosh berolmay ikki qizining ko’z o’ngida o’ziga benzin sepib, o’z joniga qasd qilgan. Bu voqeadan sal muddat o’tiboq, Dushanbe shahar turg’uni, Parvina Abdulloeva o’zi bilan birgalikda 3 nafar farzandini suvga g’arq etgan, biroq o’zi tirik qolib, norasida go’daklar o’limiga sababchi bo’ldi. Undan bunday ayanchli ishga qo’l urganligini so’rashganida: “Meni erim ikkinchi xotin olaman dedi, men bir ta’zirini esin, deb, suyukli farzanlaridan judo qilish bilan undan intiqom olmoqchi bo’ldim”, – dedi. Shahar sudi Parvinaga 18 yil jazo muddati belgiladi.
Oradan bir oy o’tar- o’tmas Salomat Pirova ismli ayol ikki farzandi bilan o’zini daryoga otgan, natijada bolalari olamdan o’tib, o’zi omon qoldi. Unga shifokorlar ruhan nosog’lom tashxisini qo’yishdi.
Ayni paytda bunday mudhish hodisalar jamiyatda eng xatarli illatlar turkumiga kiradi.
Ammo “ Kasalni davolashdan ko’ra oldini olish afzaldir”.
Tarixga bir nazar tashlasak, Sho’ro davrida Genderlik siyosati keng qo’llangan. Momolarimiz, onalarimiz sobiq Sho’ro davrida va yovuz podshohlik davrida majburan dala ishlariga, og’ir mehnatga chiqarilgan. Qo’llarida yosh bola, o’zlari homilador bo’lishsada, o’sha paytdagi rahbarlar Sho’roning siyosati bois ularga rahm qilishmagan. Hatto oyi kirib qolgan bo’lsada, “Sen ishga chiqmasang Sovet Ittifoqidagi moddiy rivojlanishiga katta zarar etkazasan”, deyishib majburlab ishlatgani olib ketishgan., Noiloj qolgan homilador onalar egat ichida, paxtazorlarda ko’zi yorigan. Bunday hodisalarni deyarlri hammamiz eshitganmiz… . Eng achinarlisi o’sha paytda qilgan mehnatini atigi 10 % haqi berilib, qolgani Sovet Ittifoq kengayishi uchun sarflangan, isyon qilgan odamni darhol surgun qilishgan. Koreya, Xitoy va Kubadagi Kommunistik davlatlar aynan bizlarning ota-onalarimizning og’ir mehnati tufayli tashkil topgan. Onalarimiz bir chiroyli libos kiyisha olmagan. Mabodo ayollar ko’ylagi yo rumoli, boringki, hatto soch turmaklash jihozlarini ham olishlikka imkon bo’lmagan. Agar biror ayol bunday buyumlar savdosi bilan shug’ullangudek bo’lsa, unga chayqovchi tamg’asi bosilib, katta jarimadan to qamoq jazosigacha belgilangan. Onalarimiz homilador, emizikli farzandlari bo’la turib, ko’ngillari tusagan taomlarni eyisholmagan. Ko’pchilik ayollarning erlari, rejim aybi bilan ichkilikka qattiq berilgan. Hatto aroqxo’r erga sabr qilishib, oq yuvib oq tarab, birovga shikoyat qilmay, arzimas narsaga oilasini buzmasdan, ajrashmasadan yashab o’tishgan. Yarim kechasida uyqudan turib, non yopib, sigir sog’ib, erini ishga kuzatib, tong saharlab qo’llarida bola, boshida belanchak yo beshigi bilan dala tomon otlanishgan. Bunday ayanchli ahvol zaifalarning kundalik tartibi, hayot mazmuniga aylangan… Ammo garchi zulm orasida, etishmovchilikda, yangi libos orzusida hayot kechirgan bo’lishsada, ular o’z jonlarigan qasd qilishmagan, bolasini o’ldirmadi, farzand qotiliga aylanmagan. Sababi ular garchi etuk bilim sohibi bo’lishmasada Islom ta’limotiga qattiq amal qilishgan. Kichkina gunohlarni sodir qilishdan ham Xudodan qo’rqishgan. O’z farzandlarini o’ldirishni esa hatto xayollariga keltirishmagan.
Agar Islom ta’rixiga nazar solsak, ibratli, e’tiborga molik ko’plab ma’lumotlarni olamiz. Ulardan eng diqqatga sazovor joyi Rasululloh (sallallohu alayhi va sallam) boshchiligidagi Musulmonlar uch yil mobaynida darada, qamal holatida qolganlaridir. Ular ochlikdan noiloj daraxt barglari va ildizlarini eyishgan. Och qolgan go’daklarning yig’isi hatto shahargacha eshitilib turardi. Ammo biror ayol bolasini o’ldirmadi, yo o’z joniga qasd qilmadi. Alloh engillik bergunga qadar sabr qilishdi. Agar hozirgi xudkushlik muammosiga iqtisodiy qiyinchiliklarni bahona qiladigan bo’lsak, u holda muxlis Musulmonlar davridagi qamal holatidan zarracha ibrat olmagan bo’lamiz. Holbuki ayni paytda, garchi qiyinchilik hukmron bo’lsada, hali hanuz odamlar daraxt barglarini eyishgacha bormadi (Xudo saqlasin).
Agar mashaqqatlarga kelsak, buyuk alloma Imom al-Buxory (rahimahulloh)ning onasichalik biror ayol mashaqqat tormadi. Onaxon zamon tashvishlarida sabr-bardoshli bo’lib, bir o’zlari o’g’li tarbiyasi bilan shug’ullanganlar, natijasi barchamizga ayon.
Nima uchun ayni paytda o’z joniga qasd qilish holatlari musulmon yurtlarida keng yoyilib ketdi? Bunga sabab nima?
Biz hamisha rejimni aybdor qilamiz, ammo Alloh bandalarining fe’liga muvofiq sulton beradi.
Bir G’arb olimini so’zlariga ko’ra : Har bir buyuk shaxs ortida bir ayol turadi.
Ammo u qanday ayol? Agar ayol oddiy shariat ahkomlaridan bexabar bo’lsa qanday qilib farzandiga ikki dunyo saodatiga erishtirguvchi ilmni beradi? Holbuki o’zida xech qanday ma’lumot va tushuncha bo’lmasa. Yuqoridagi ayanchli hodisalar aynan ayolning uquvsizligi bois ro’y bergani aniq.
Ayni paytda ayollarning diniy ma’rifati yo’qligi bois, Ummatga katta ma’naviy zarar etmoqda. Holbuki ilm olish barchaga erkak – ayolga birdek farzdir. Ammo ko’pchilik musulmonlar ayollarini omonat sifatida emas, balki nafsi qatori bilib, yoki unga shunchaki bola orttirish vositasi qatori qaraydigan bo’lib qolgan. Rasulalloh (s.a.v.) dedilar : “Agar olti narsaga rioya qilsangiz, men sizlarni jannatga kirishingizga kafilman. .. Omonat haqqini ado eting”.
Omonatning bir ma’nosi – o’zingizniki bo’lmagan, muvaqqat sizning qo’lingizda bo’lgan narsadir. Ayollaringiz Parvardigor bergan omonatdir. Siz dindan qochib, ayolingizni ilmli bo’lishidan hadiksirab, uni farzdan to’ssangiz, u holda Qiyomatdagi holatdan g’aflatda qolibsiz! Zero u kunda har bir jonning o’z tashvish-iztirobi bo’lur, siz tufayli ko’p yaxshilikdan mahrum bo’lgan pokiza ayolingiz uchun Xudoga nima deysiz?! Yoki o’z amallaringizni ko’pligidan xotirjammisiz? Rasulalloh (s.a.v.) dedilar : -“Soliha ayol erining dinini yarmidir…” .
Agar ayolingiz dindan bexabar, Qur’onu Sunnatdan bexabar, ilmsiz bo’lsa qanday qilib sizning diningizni yarmi bo’la oladi?
Qur’oni Karimda bunday kelgan :
“Endi agar (mening da’vatimdan) yuz o’girsangizlar, bas, men sizlarga elchi qilib yuborilgan dinni etkazdim…. Albatta Parvardigorim hamma narsani kuzatib turguvchidir”, [ Hud : 57 ]
Munavvara, matbuot bo’limi a’zosi.
