بسـم الله الرحمن الرحيم
Tarixda quldorlar insonlarni qullikda ushlab turish uchun zanjirli kishanlardan foydalanishgan. Hozirga kelib mustamlakachilar zamonaviy “kishan” – demokratiyadan foydalanishmoqda. Biz demokratiyaning tarixini, hozirgi kundagi jirkanch oqibatlarini yoki uning ma’nosini anglatmoqchi emasmiz, chunki bu hammaga oydek ravshan. Demokratiyaning beshigi sanalmish Yevropada xalqlar unga tupurib, undan voz kechib hatto ba’zi insoflik g’arbliklar “haqiqat Islomda ekan” deb Islomni qabul qilishayotgan bir paytda nima uchun bizdagilar hanuz “demokratiya” deb jar solishyapti?! Ularning demokratiya deyishlarini oqlovchi nima bor?! “Demokratiyada – erkinlik bor” yoki “Demokratiya – xalq hokimiyati” degan yaltiroq shiorlarga kim ishonadi?! Sen erkinmisan?! Imomlar erkinmi?! Ishchilar, o’qituvchilar, organ hodimlari yoki sud, proktatura xodimlari erkinmi?! Vazirlar, bosh vazir va deputatlar erkinmi?! Prezident erkinmi?! Yoki maktabga borayotgan yosh qizcha erkinmi?!…
Bizda “xalq” hokimmi?! Xalqning talabi shumi?! Xalq Kumtordan bizga hech narsa tegmasa ham kanadaliklar tashib ketaverishsin, foydasini AQSh ko’rsin demoqdami?! Kun o’tkazishga hech qanday ish topolmasdan bozorga borib, bir burda non topish uchun harakat qilayotganlarga yordam berish o’rniga ulardan nalog olishni xalq talab qilayapdimi?! 10-15 tiyinga tushayotgan elektr energasiga bir necha barobar haq to’lab, rahbarlarni milyarder qilishni xalq xohlamoqdami?! Oilalarimiz shubhalar ichida, yoshlarimiz o’z otasi kimligini bilmay yurishini xohlaymizmi?! Qizlarimiz buzilib ketishini, xitoymi, kareysmi birortasini topib, bir kunini ko’rishsa biz shunga xursandmizmi?! Yigitlarimiz o’zlariga o’xshagan erkaklar bilan oilalar tashkil qilishi bilan “faxrlanamiz”mi?!…
Duyonda xalq hokim bo’lgan biror yurt bormi?! Misrda xalq hokimmi yo Suriyada xalq hokimmi?! Mursiy va uning to’dasini nima uchun harbiylar hokimiyatdan ketkazishdi?! Axir “ixvonul muslimin” shundan qo’rqishib demokratiyaga yopishib olishgan ediku?! Nimaga Suriyaga AQSh, Yevropa va Rossiya hujum qilyapdi va Suriya xalqini yana qullikka qaytarisha olishmayapdi?!…
“Demokratiya” nomli baloni bizga mustamlakachi kofirlar tiqishtirmoqda. Maqsadlari bizni doimo qullikda ushlab turish. Ularga o’zimizdan chiqqan malaylar yordam berishmoqda. Bu malaylar juda arzimas, qo’rqoq insonlar, xujayinlarini oldiga borishganda tarixdagi qullardanda yomonroq ahvolga tushib qolishadi. Chunki qullar kishanlarda bo’lishsa ham o’z fikrlarini aytishdan qo’rqishmagan. Ammo ular “hur” bo’la turishib, o’z fikrlarini aytishga ham jur’at qilisha olmaydilar. To’g’ri, ularning hammasi ham qullarga aylanib qolishmagan, ularda ham sheryurak, nohaqliklarga qarshi chiqadigan, haqiqiy o’g’lonlar ham bor, lekin kofirga malay bo’lgan hokimiyat ularni tilini tiyib qo’yishga bor kuchlarini sarflashmoqda. Kofir hujayinlaridan vazifa olishayotganlarida go’yoki; “bizning xalq bamisoli qo’y, boyliklarini tashib ketishinglar, qadiryatlarini yakson qilishinglar, hatto o’zlarini o’ldirib tashlashinglar ham ularni xarakatga keltirmaydi. Ularda birodarini himoya qilish, domla-imomlarini balolardan, qamoqlardan saqlab qolish, ayollarini himoya qilish degan ma’nolar o’chib ketgan. Ularda iymon-e’tiqod qolmagan, hozirda yoshlar shu tomonga qiziqib qolishdi. Bularni qamab, qo’rqitib to’xtatib qolish mumkin” deyishayotgandek. Ayniqsa Temir Sariev; “Almaz Atanbaev namoz o’qiganligi uchun haqiqiy musulmonlarga va Islomga qarshi kurashishning uddasidan chiqolmayapti. Men buni qoil maqom qilib bajarib beraman. Imomlarni Rashod qorini qamash bilan qo’rqitib, topshiriqlarimizni ikkilanmay bajaradigan qilib qo’ydim. Endi menga tablig’ jamoasi ham halaqit beryapdi. Shuni ham bir yoqlik qilsam…” degandek…
Ey, imom-domlalar! Ey, Rosululloh(s.a.v)ning merosxo’rlari!
Og’ir sinovli damlar juda oz qoldi. Islom eshik qoqib kelayotgan bir paytda kufr tomonida bo’lishdan ehtiyot bo’lishinglarga chaqiramiz. Agar sinovda sobit qadam bo’lsanglar ikki dunyo azizligiga ega bo’lasizlar. Moboda kufr va uning malaylariga yon bossanglar unda ikki dunyo sharmandaligiga haqli bo’lib qolasizlar. Alloh nozil qilgan narsa bilan hukm qilmaydigan hokimlar bilan do’stona munosabatda bo’lish Islomdagi katta jinoyatlardandir, shuningdek, ularning xatolariga qarsak chalish va ular huzurida munofiqona turish – rozi bo’lish belgilaridandir. Ammo ularga zulmlariyu, fisqu-fujurlarida itoat qilish, kufr foydasiga chiqarilgan buyruqlarini bajarish va ularni o’zgartirmaslik, fitna(haqdan burish)larini inkor etmaslik zolimlarni yanada xiyonatlarga shijoatlantiradi va musulmonlarga qarshi ilhomlantiradi. Alloh Taolo aytadi:
إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ ۩ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الأَمْرِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ ۩ فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلاَئِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ ۩ ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ
– „Albatta, o’zlariga hidoyat (yo’li) aniq-ravshan bo’lganidan keyin yana ortlariga (kufrga) qaytib ketgan kimsalarga (bu ishlarini) shayton chiroyli qilib ko’rsatdi va ular uchun (puch orzu-xayollarni) uzun qilib qo’ydi. Bunga (ya’ni kufrga qaytib ketishlariga) sabab ularning Alloh nozil qilgan narsani (Qur’onni) yomon ko’rgan kimsalarga: «Biz ayrim ishlarda sizlarga itoat etamiz», deganlaridir. Holbuki, Alloh ularning yashirgan (sirlar)ini bilur. Endi – farishtalar ularning yuzlari va orqalariga urib, jonlarini olar vaqtida (ularning hollari) qanday bo’lur?! Bunga (ya’ni o’lim soatidagi bunday azobga) sabab ularning Allohni g’azablantirgan narsaga (ya’ni munofiqlik yo’liga) ergashib, U zotning rizoligini (ya’ni mo’minlar bilan birga kofirlarga qarshi turishni) yomon ko’rganlaridir. Bas, (Alloh) ularning (qilgan yaxshi) amallarini ham behuda ketkazdi“. [47:25-28]
Ey, musulmonlar! Ey, sodda xalqim! Ey, oqsoqollar! Ey, qavmning kattalari!
Qachongacha do’st-dushmanni ajratmay yurasan?! Qachongacha kofirlarning malaylariga jim turasan?! Sen yordamni BMTdan kutyapsanmi?, yo’q, u Frantsiyadagi bir qancha insonni nobud bo’lganini ko’radi-yu, lekin Suriyadagi, Afrikadagi yuz minglagan begunoh insonlarni, ayniqsa yosh gudaklar, ayollarni qirilib ketayotganini ko’rmaydi…
Inson huquqlari tashkilotlariga ishonyapsanmi?, ular Misr, Xitoy yoki O’zbekiston kabi musulmonlar yashaydigan joylardagi qamoqlarda yotgan begunoh insonlarni, or-nomuslari toptalayotgan ayollarni, ochlikdan o’layotgan go’daklarni ko’rishmaydi. Bugun o’sha musulmonlarga kelgan ahvol ertaga, senga kelsa ham ular shunday vahshiylar bo’yicha qolishadi, ulardan umid qilma!
Qachongacha o’zingdan chiqqan xoinlarga jim turasan?, holbuki Allohning Rosuli(s.a.v) buni haromligini bayon qildi. Sen ularning xiyonatlarini ko’rib turib indamasliging ularning jinoyatiga sherikligingni anglatadi. Masalan: qo’shningni uyiga o’t ketsa uni o’chirish uchun harakat qilish o’rniga tek, tamoshabin bo’lib turishing shu alangani avjiga chiqishiga yordam bo’ladi. Lekin navbatda sen turibsan, jim turib qutilib ketaman deb xomhayollik qilmagin! Qachonki sen, shu “o’t”ni o’chirishga harakat qilsang, yordamga chaqirsang, dod solsang uni to’xtatib qolish mumkin bo’ladi. Shunda sen musulmon bo’lasan. Rosululloh(s.a.v) bunday dedilar: “Ogoh bo’lingki, har biringiz rahbarsiz va har biringiz o’z raiyatidan mas’ulsiz. Odamlarga bosh bo’lgan imom rahbardir va u o’z raiyatidan mas’uldir…”. Yana aytadilarki: «E’tiborini Allohdan boshqaga qaratgan holda tong ottirgan odam Allohdan emas. Musulmonlarning ishiga ahamiyat bermagan holda tong ottirgan odam musulmonlardan emas».
“Demokratiya” balosidan qutilish uchun hamma harakat qilish kerak, uni rivojlantirayotgan kufr malaylarining og’ziga “urish”, yuziga “tupurish” kerak. Qarindoshlik, do’stlik aloqalarini uzish zarur. Aks holda balo hamma yoqni qamrab oladi va Alloh Taoloning la’natiga haqli bo’lib qolamiz. Alloh saqlasin. Zotan, Rasululloh(s.a.v) Abu Mas’ud(r.a)dan rivoyat qilingan hadisda aytadilarki: «Bani Isroilga eng avvalo kirgan nuqson shu ediki, bir kishi boshqa kishiga yo’liqqan paytda: «Ey falonchi, Allohdan qo’rqqin va bu qilayotgan ishingni tashlagin, chunki bu narsani qilish sen uchun halol-durust emas», der edi. So’ng ertasi kuni u bilan uchrashgan paytda uni yana o’sha holatda ko’rar edi. Lekin bu narsa u bilan birga eb-ichishdan, birga o’tirishdan qaytarmas edi. Bas, ular shunday qilishgach, Alloh ularning ba’zilarining qalblarini ba’zilari bilan urdi». So’ngra Rasululloh(s.a.v) ushbu oyatni tilovat qildilar:
لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ ۩ كَانُوا لاَ يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ۩ تَرَى كَثِيرًا مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ ۩ وَلَوْ كَانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالنَّبِيِّ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ فَاسِقُونَ ۩
„Bani Isroildan kofir bo’lgan kimsalar Dovud va Iso binni Maryam tilida la’natlangandir. Ularning la’natlanishiga sabab qilgan isyonlari va tajovuzkor bo’lishganidir. Ular bir-birlarini qilgan noloyiq ishlaridan qaytarmas edilar. Bu qilmishlari naqadar yomon ish! Ulardan ko’plari kofir bo’lgan kimsalarni do’st tutganlarini ko’rasiz. Ularga havoyi nafslari naqadar yomon narsani – Allohning g’azabini keltirdi. Endi ular abadiy azobda qoluvchidirlar. Agar Allohga, Payg’ambariga va unga nozil qilingan kitobga iymon keltirganlarida edi, ularni do’st tutmagan bo’lur edilar. Lekin ulardan ko’plari itoatsiz kimsalardir“. [5:78-81]
So’ngra shunday dedilar: «Yo’q, aslo, Allohga qasamki, sizlar albatta yaxshilikka buyurasizlar va yomonlikdan qaytarasizlar. Sizlar albatta zolimning qo’lidan ushlaysizlar va uni haqqa burilishga majbur qilasizlar va albatta uni haqqa mahkam bog’lab qo’yasizlar. Yoki albatta Alloh ba’zilaringizni ba’zilaringiz qalbi bilan uradi, so’ngra ularni la’natlaganidek, sizlarni ham la’natlaydi».
Musulmonlarning ishi zimmasida bo’lgan “imom”(ya’ni rahbar)ni amru-ma’ruf va nahiy-munkar qilish shar’iy hukmlarning “toji”dir.
Abu Zar.
