O’zbekiston jallodi, Islom va musulmonlarga e’tiqodiy dushman bo’lgan yahudiy Karimov uzoq yillardan buyon jamiyat ichida islomiy da’vat olib borilishi va islomiy qadriyatlar rivoj topishiga yo’l qo’ymaslik uchun o’z imkoniyatidagi barcha razil va tuban uslublarni ishga solib kelayotgani ma’lum. Bu qonxo’r muxlis musulmonlarni, jumladan Hizb ut-Tahrir yigit-qizlarini uzoq yillardan beri qamoqxonalarda ushlab, o’z e’tiqodlaridan qaytarish maqsadida inson aqli bovar qilmas qiynoq va azoblar bilan azoblab kelayotgani etmaganidek, bunday zulm va qiynoqlar natijasida Alloh shahidlik martabasi bilan saralab olgan birodarlarimizning jasadlarini oila a’zolariga topshirgan vaqtda tuzumning sodiq laychalari bo’lgan IIV va MXX xodimlari orqali ularga bosim va tazyiqlar o’tkazib, uning shahid bo’lganligini ovoza qilmay, odamlarni yig’ilishiga imkoniyat bermay, shov-shuvsiz tezda dafn qilishga majbur qilib kelar edi.
Muxlislarimizdan biri Muxlislar sahifasiga yo’llagan xabarida O’zbekiston tog’utining qamoqxonasidan bir birodarimiz shaxid bo’lib chiqqanini xabar qildi. Ammo, afsucki muxlisimiz, bu birodarimiz O’zbekistonning qaeridan va qachon shahid bo’lganligi haqida aniq ma’lumot bermapti.
Muxlisimizning xabar qilishicha, Salohiddin ismli birodarimiz Allohning izni ila shahid – biz uni shunday deb hisoblaymiz va Allohning oldida hech kimni oqlamaymiz – bo’lgan.
إنا لله وإنا إليه راجعون
“Albatta, biz Allohnikimiz va albatta, biz U Zotga qaytuvchimiz” [Baqara: 156]
Rozilikni Alloh huzuridan emas, balki bandadan qidirayotgan o’zbek kuch organlari bu safar ham hukumatga yaxshi ko’rinish ilinjida yangi qadamni tashlashdi. Bu manfur kimsalar o’z jinoyatlarini yashirishga urinib, mahalla qo’mitasi a’zolari, mahalla posbonlari va imomlar bilan til biriktirib fitna chiqarishga urinib ko’rishdi.
Allohning izni bilan shahid bo’lgan birodarimiz Salohiddinning muborak jasadi uyiga olib kelingandan keyin MXX xodimlari, imomlar va boshqa tog’ut malaylar fitna chiqarishga urinib, “bu vatan xoini, din dushmani, adashganlardan. Bu odamga janoza o’qilmaydi”, deb to’plangan odamlarni tarqatib yuborishga harakat qilishdi. Ikki o’rtada tortishuv boshlandi.
Ammo voqea bu malay yuvindixo’rlar kutganidan boshqacha tus oldi. Shahid birodarimizning onasi – Alloh bu onaxonimizdan rozi bo’lsin – o’g’limga bular janoza o’qishga loyiq emas. O’g’limning janozasini o’qimasdan qabrga qo’yaveringlar, janozasi o’qilingan, shahidligi kifoya, deb qattiq turib oldi.
Shahid birodarimizning Onasi tomondan bunday mardona mavqening egallanishi imom, mahalla posbonlari, MXX xodimlarining paytavasiga qurt tushirib qo’ydi. Ular agar bunga janoza o’qimasak, bundan buyon chiqadigan har bir diniy mahbusni ham shahid bo’ldi deb janoza o’qitishmaydi, deya vahimada qolishdi va o’zlari harakat boshlab yuborishdi.
Har safar zolim qamoqxonasidan dindosh birodarlarimizning jasadlari chiqqan vaqtda MXX xodimlari tomonidan odamlarni to’planishiga yo’l qo’ymaslik va janoza namozida ishtirok etganlarga bo’layotgan bosimlar tufayli bu safargi shahid birodar janozasida ham odamlar oz edi. Makrlari ish bermaganidan tashvishga tushib qolgan MXX xodimlari va mahalla posbonlari o’zlari yugurishib, uyma-uy chaqirib odamlarni to’plab berishdi. Bir zumda katta jamoat to’planib, janoza namozi o’qildi.
Biz Qodir Allohdan birodarimiz Salohiddinni jannatda payg’ambarlar, siddiqlar va shahidlar bilan bir safda qilishini, uning oila a’zolariga sabru jamil ato etishini so’rab qolamiz. Shunday solih farzandni tarbiyalab etishtirgan va Alloh tomonidan sinov kelganda boshqalarga ibrat bo’lgudek jasorat va sabot ko’rsatgan Onaxonimizga behisob ajrlar ato etishini so’rab qolamiz.
“Va Alloh yo’lida halok bo’lgan shahidlar haqida: “Bular o’liklar”, demangiz! Yo’q, ular tiriklardir, lekin sizlar sezmaysizlar” [Baqara: 154]
Turkiston
