Yorug olam ichra xamon,
Koro kunlar surar davron.
Xech adolat topmay biron,
Xak suzlagan inson yiglar.
Nokaslarga koldi zamon,
Xaromxurlik oshgan chunon.
Dindan kolmay nomu nishon,
Ul Xadisu-Kur’on yiglar.
Baland togu-tosh bezabon,
Xamma olam tamom xayron.
Ey xaddidan oshgan inson,
Kilmishingdan osmon yiglar.
Kiyomat xak xakdir farmon,
Tangriga bu ishlar oson.
Yeru-kukni tutsa larzon,
Daxshatidan jaxon yiglar.
Oyoklarda kolmay darmon,
Borsa xamma maxshar tomon.
Ul kun Rosullox(s.a.v)giryon,
Vox Ummatim debon yiglar.
Ul kun Tangri yolgiz sulton,
Xak birla urnatsa mezon.
Solix banda bular shodon,
Lekin dinsiz inson yiglar.
Kalbi egri suzi yolgon,
Gox kofiru gox musulmon.
Uzin aldar ul begumon,
Erta ushal nodon yiglar.
Bilki Robbing Kodir – Roxmon,
Ato etdi taningda jon.
Tiriklikda keltir iymon,
Shosh ganimat imkon yiglar.
Bu gaflatin bitgay kochon,
Axli Islom endi uygon,
Ganim sanga bulib sorbon,
Bu adashgan korvon yiglar.
Tarixingdan yaxshi ayon,
Uz diningda eding ravon.
Nega bugun bulding pinxon,
Kalbim tula armon yiglar.
Bir zamonlar nomi doston,
Xak diningda eding kalkon.
XALIFALIK bulib yakson,
Dinsiz kolgan makon yiglar.
Din birla olam charagon,
Pok diningni yoygil xaryon.
Dunyo axlin tutib tugyon,
Muslim dili xufton yiglar.
Yuling Allox kildi bayon,
Toyma yuldan bulgin omon.
Kilgil takvo etmas ziyon,
Nusrat surab uglon yiglar.
Bizga nusrat bergil yazdon,
Ojiz kuling sanga kurbon.
Biz birlashsak ul bagrikon,
La’natlangan shayton yiglar.
Abu Muxammad Samarkand Uzbekiston
