XALIFALIK QULAGAN KUNDAN BOShLAB KUFR DUNYoNI EGALLAB OLDI, BU UNGA QARShI ChIQIB, TO‘XTATIB QO‘YaDIGAN XALIFALIKNING YO‘QLIGI SABABLI AMALGA OShDI
O‘n uch asr davomida Xalifalik dunyoga nur taratib, kofirlarga qarshi kurashib keldi, G‘arbning vaxshiyligi va zulmiga qarshi turdi. Xalifalik G‘arbning zo‘ravonligiga yo‘l qo‘ymadi. 15-16-asrlarga nazar tashlasak, Xalifalik G‘arbning atrofidagi boshqa millatlar va mamlakatlarga zulm o‘tkazishiga yo‘l qo‘ymaganligini ko‘ramiz. Evropa sharqida Usmoniy Xalifalik turgan bo‘lsa, janubida Usmoniy Xalifalik viloyati hisoblangan Mag‘rib (Shimoliy Afrika) mamlakatlari turgan, boshqacha aytganda Evropaning boshqa mamlakatlarni bosib olish imkoniyati yo‘q edi. Shu sababli, Xalifalikka hujum qilishga jur’ati etmagan g‘arbliklar dengiz orqali Xalifalikning ulkan hududini aylanib o‘tib Hindiston, Xitoy va Amerikaga yo‘l ochdilar. Mana shundan boshlab Evropaning mustamlakachilik siyosati boshlandi. Evropaliklar asosan musulmon yurtlarga kirmagan hududlarni bosib olishdi, xalqini qul, boyliklarini talon-taroj qilishdi. Janubi-Sharqiy Osiyo, Lotin Amerikasi, Shimoliy Amerika Evropa changaligi tushdi. Qullikning ramzi bo‘lgan va millionlab qullar eksport qilinuvchi qit’aga aylangan Afrikada evropaliklar Saharaning quyi tomoni (musulmon yurtlariga kirmagan hududlar)ni bosib olib, dahshatli genotsidlarni amalga oshirganlarini bilamiz.
18-19-asrlarga kelib shariatni tatbiq qilishda zaiflikka yo‘l qo‘yilgani va jihod to‘xtashi natijasida Xalifalik zaiflasha boshladi, hatto “kasal kishi” deb nomlana boshlandi. Qonga, boylikka to‘ymagan Evropa endi musulmon yurtalarini ham yutib yuborishni boshladi. Evropa Xalifalikni ham bosib olib, Xalifalikni butunlay yo‘q qilish uchun musulmonlar orasida millatchilik, vatanparvarlik (bo‘linib mustaqil bo‘lish), dunyoviylik fikrlarini tarqatdi. Buning uchun Evropa asrlarga cho‘zilgan siyosiy, madaniy bosqinchiliklarini olib bordi, musulmonlar ichidan G‘arbni qo‘llab-quvvatlaydigan malay hokimlarni tayyorlab chiqardi. Shunday qilib, 1924-yilning 3-martida G‘arb asr jinoyatchisi Mustafo Kamol qo‘li bilan Usmoniy Xalifalikni qulatdi. Allohning erdagi o‘rinbosarligi bekor qilindi. Faqat musulmonlargina emas, g‘ayrimusulmonlar ham himoyachisiz qolishdi.
Xalifalik zaiflashib qulaganidan keyin G‘arbni zulmdan, boshqa millatlarning boyliklarini talon-taroj qilishini oldini oluvchi kuch yo‘qoldi. Yuqorida aytilganidek, G‘arb qonga ham, boylikka ham to‘ymaydi. Ularning boylik va er talashishi shunday bir vahshiyliklarga olib keldiki, natijada insoniyat tarixida bo‘lmagan, millionlab odamlarning umriga zomin bo‘lgan birinchi va ikkinchi jahon urushlari bo‘lib o‘tdi. Ikkinchi jahon urushi nihoyasiga etayotgan vaqtda kofir derjavalar dunyoni bo‘lib olishga kelishishdi, mustamlakachilik tuzumini saqlab qolish uchun Birlashgan Millatlar Tashkilotini tashkil etishdi. Shundan beri mazkur tashkilot dunyoga kapitalistik-demokratik mafkurani tatbiq qiladi, nima to‘g‘ri, nima noto‘g‘riligini belgilab beradi. Ushbu qoidani buzganlar qattiq jazolanadi, sanktsiyalar joriy etiladi, hatto urush e’lon qilinadi.
Ilgari mustamlakachilikda bevosita bosib olib, boyliklarini talon-taroj qilingan bo‘lsa, 20-asrga kelib mustamlakachilikning ko‘rinishi o‘zgardi. Istelo qilingan davlatlar mustaqil bo‘lishdi, ammo amalda bu davlatlar musltamlaka ostida qolishdi. Boshqacha aytganda, mustamlakachilar bu davlatlardagi o‘z ta’sirlarini saqlab qolishdi: hokimiyat tepasiga mustamlakachilar ma’qullagan shaxslar va partiyalar keladi, mamlakatning er osti va usti boyliklari bilan ushbu mustamlakachiga tegishli kompaniyalar shug‘ullanishadi. Shu tarzda kapitalistik-demokratik mafkura mustamlakachilikka yo‘l ochdi va mustamlakachilikni mustahkamladi.
Kofirlar dunyoni egalladi, qonunlar, munosabatlar, fikr va tuyg‘ular kapitalistik-demokratik mafkuraga asoslandi. Kapitalizmda hech qanday ahloqiy me’yor bo‘lmagan sababli odamlar “o‘rmon qonunlari” bilan yashay boshlashdi. Natijada insoniyat baxtsizlik girdobida qoldi. Masalan, ijtimoiy tomonga nazar solsak, insoniyat katta halokat yoqasida ekanini ko‘ramiz. Kapitalistik-demokratik tuzumda eng ko‘p jabr ko‘rganlar ayollar bo‘lmoqda. Dunyoda har kuni 137 ayol yaqinlari tomonidan o‘ldirilmoqda, Germaniya va Frantsiyada esa 2-3 kunda bir ayol o‘ldiriladi, AQShda har minutda 20 kishi oilaviy zo‘ravonlikka duch keladi.
Mustamlakachilarning er osti va ustki boyliklarni talon-taroj qilishiga sharoit yaratib bergan bu tuzum boyliklarni adolatsiz taqsimlashni kuchaytirdi. Masalan, er aholisining 10 foizi dunyoning 90 foiz boyliklariga egalik qiladi, er aholisining 90 foizi qolgan 10 foiz boylikka egadir. Bunday adolatsizlik tufayli er aholisining qaryib yarmi qashshoqlikda kun kechirmoqda, qashshoqlik ortidan har daqiqada 18ta yosh bola dunyodan ko‘z yummoqda. Ushbu ro‘yxatni davom ettiraversak oxiri ko‘rinmaydi. Giyohvandlik, alkogolizm, o‘z joniga qasd qilish, qotillik va boshqa ko‘plab muammolar xal qilinmaganicha qolmoqda. Albatta, bularning barchasiga sabab dunyoni kofirlar egallab olib, hukmronlik qilayotganida, shuningdek, bu kufr tuzumni tiyib qo‘yadigan, adolatni o‘rnatadigan Xalifalikning yo‘qligida. Hozir dunyoni qamrab olgan zulmni to‘xtatadiga kuch yo‘q. G‘arbdan yordam so‘rash o‘zini-o‘zi o‘ldirish bilan barobar. G‘arb mustamlakachilik tuzumi qulashiga yo‘l qo‘ymaydi. G‘arb o‘z ochko‘zligini qondirgan, kufrini mustahkamlagan tuzumdan bosh tortmaydi. Shuning uchun Xalifalikni barpo etishga harakat qilishimiz zarur. Bu nafaqat zarurat, balki musulmonlar zimmasidagi burchdir. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam Islom orqali dunyoga adolat o‘rnatdilar, zulm chekayotgan xalq va millatlarni qutqarish, odamlarni pulga sig‘inishdan, Allohga ibodat qilishga olib chiqish vazifasini bizga omonat qoldirdilar. Buni ado etishning yagona yo‘li Xalifalikni qayta tiklashdir! Bu orqali nafaqat musulmonlar, balki butun dunyo xalqini kofirlar zulmidan qutqargan bo‘lamiz. Mana shunda avvalgi solih musulmonlar yo‘lini davom etdirib, kofirlarni qurshab olish bilan dunyoni mustamlakaga aylantirishiga yo‘l qo‘ymaymiz, toki ular boshqa xalqlarga zulm qilmasinlar.
Xorun Abdulhaq
