Hukumat qayoqqa qarab ketyapti?
Ikki kundan buyon jamoatchilik ichida qizgʻin munozaraga, odamlarni ikki guruhga boʻlinishiga sabab boʻlgan xodisani koʻrib quyidagi masal esimga tushib ketdi:
Bir oʻrmonda bolta paydo boʻlib daraxtlarni kesa boshlabdi. Oʻrmon ahli unga chora topolmay donishmand Eman huzuriga boribdilar.
– Bolta deganlaring nimadan ishlangan? — deb soʻrabdi Eman voqeadan ogoh boʻlgach.
– Bolta deganimiz temirdan ishlangan, — deb javob qilishibdi.
– Dastasi-chi, dastasi ham temirmi?- deb soʻrabdi Eman.
– Yoʻq, dastasi temir emas, yogʻochdan.
– Eh, attang, dastasi oʻzimizdan ekan, endi boltani toʻxtatishning hech qanday iloji yoʻq, – degan ekan donishmand Eman.
Ha, bir xalq yoki davlatni parchalanib, yoʻq boʻlib ketishiga, yillar davomida bosqinchi davlatlar zulmi ostida ezilishida arzimas mablagʻ yoki amal evaziga bosqinchi davlat foydasiga ishlab bergan xalq ichidan chiqqan xoinlar muhim rol oʻynashgan. Tarixdan maʼlumki, kufr davlatlari islomiy Xalifalik davlatini yoʻq qilishda ham aynan mana shu uslubni ishga solishdi, yaʼni “sopini oʻzidan chiqarishdi”.
Kufr davlatlari oʻz saqofatlaridan taʼsirlangan bir Ummat farzandlarini turli jinsu millatlarga ajratib yuboradigan millatchilik tushunchalarini singdirishdi. Turk yoshlaridan iborat “Yosh turklar jamiyati” nomli bir jamiyat tuzib, Frantsiyaga olib borib oʻqitishdi. Ular Frantsiyadan qaytishgach bu jamiyat “Ittihod va taraqqiy partiyasi” nomini oldi. Bu partiya oʻsha vaqtdayoq mutlaq erkinliklarni va davlat yuritish uchun islomiy dasturdan oʻzga bir dastur boʻlishini talab qildilar. Mana shu talabning oʻzi islomiy eʼtiqodni parchalash va Islom tuzumi bilan hukm yuritishdan chekinishga kifoya qilar edi. Mana shu partiyani vujudga keltirish bilan musulmon farzandlarining oʻzidan Islom Ummatini parchalash va Islom tuzumini yoʻq qilib yuborish uchun xizmat qiladigan shaxslarni vujudga keltirishdi.
Kofirlar shuning oʻzi bilan kifoyalanib qolmadi, balki arab yoshlaridan ham “Yosh arablar jamiyati” nomli jamiyat tuzdi. Ularga ham gʻarb madaniyatini oʻrgatib, dillariga arab millatchiligi ogʻusini qoʻyishdi. Bu yoshlar vatanga qaytishgach, musulmon farzandlari yordami bilan Usmoniy davlatdan qutulish uchun xizmat qiladigan maxfiy jamiyatlar tuzishga kirishib ketdilar. Oʻsha vaqtda arab yoshlari bilan turk yoshlari oʻrtasida kurash boshlandi. Unisi arabligi bilan faxrlansa, bunisi turkligi bilan gʻururlanar edi. Ikkisi ham Islomsiz biror kun ham aziz boʻlmaganligini mutlaq esdan chiqargan edi. Birinchi jahon urushi boshlanganda arablar ingliz va frantsuzlar tarafida, turklar esa nemislar tarafida turishdi. Urush musulmon davlatining parchalanishi, birligining yoʻqolishi, Islom xalqlarining boʻlinib ketishi va oqibat natijada hammasining mustamlakaga aylanib, kofirlarga qaram boʻlib qolishi bilan nihoyasiga yetdi. Shunday qilib kofirlarning asl xohishlari roʻyobga chiqdi qoldi. Natijada esa, himoyasiz va davlatsiz qolgan musulmonlar mana qaryib bir asrdirki kufr zulmi ostida nola qilib kelishmoqda.
Bugun jamiyat ichida ikki xil fikrni paydo boʻlishiga Germaniya kantsleri Angela Merkelning Qirgʻizistonga uyushtiradigan rasmiy safari oldidan poytaxt Bishkekni “bezashga” kirishib ketgan hukumatning mexmon “sharafiga” ilgan bannerlari sabab boʻldi. 12 iyul kuni poytaxtning ber nechta joyida paydo boʻlgan, bir tomoniga milliy kiyimdagi qizlar, ikkinchi tomoniga esa hijoblanib, yuzini oʻragan qizlar surati aks etgan ostiga esa “Qayoqqa ketyapmiz, baxtiqaro xalqim?” deb yozilgan bannerlar paydo boʻldi. Bu bannerlar kim tomonidan ilingani va kim tomonidan moliyalashtirilganini hatto shahar maʼmuriyati ham aniq bilmaydi.
Qirgʻiziston hukumati nima qilayotgani, doʻst kimu dushman kimligini aniq farqlash darajasiga yetmay, arzimas grant va yordam pullarni olish ilinjida duch kelgan kufr davlatiga yaltoqlanib, ular tomonidan qoʻyilgan talablarni soʻzsiz bajarishga tayyor boʻlib qolgan koʻrinadi. Yoki jamiyat ichidan chiqqan xoinlar aholining 85 foizini tashkil qiluvchi musulmonlar tuygʻulari bilan oʻynashib, jamiyat ichida fitna qoʻzgʻash orqali xojalarining topshirigʻini bajarishmoqda. Rasmiy hukumatning esa ularga qarshi turishga qurbi yetmay qolgan.
Abdurahmon Odilov
