بسم الله الرحمن الرحيم
NEGA RAHBAR TANLASHDA ADASHYAPMIZ (3)
- “Mustamlakachi davlatlarning ayg’oqchilarini yurtlarimizdan chiqarib tashlashni talab qilish”. Chunki kofirlar o’z maqsadlariga etish uchun qilayotgan tashqi siyosatini va malaylariga qanday ko’rsatmalar berishni ayg’oqchilari yordamida, bizning ichki ahvolimizni yaxshilab o’rganib chiqqandan so’ng belgilaydi. Bunga AQSh va Qirg’iziston o’rtasidagi 5 yillik vizani joriy qilganini misol qilish mumkin.
Bu bitimdan uch narasa ko’zda tutiladi; a) AQShga moil bo’layotganini ko’rgan Rossiya, bizdan borib ishlayotganlarni quvib yuborish bilan hukumatga bosim o’tkazishini to’htatish. b) AQSh bunga alternativ sifatida ulardagi qora ishlarini bajaradigan ishchilar ba’zasini ko’paytirish. v) Qirg’izistonda kezib yurib, O’rta Osiyo uchun bo’lgan siyosatini amalga oshirishda bizning yurtlarga kelayotgan fuqarolariga yo’l hozirlab berish, chunki ulardan kelganlar bizni ustimidan o’z siyosatlarini joriy qilish maqsadida va boyliklarimizni osonlik bilan talon-taroj qilish sohasida juda mohir, hiylakor, har qanday vahshiyliklarni hech ikkilanmay rejalashtiradigan mutahassislar kelishadi xalos. Bularni asl tabiatlarini bilgan Zot buni hoxlamaydi va mo’minlarga bunday ishlarga rozi bo’lishlarini harom qilgan:
-«Alloh hargiz kofirlar uchun mo’minlar ustiga yo’l bermagay».[4:141].
Bu ish mohiyat jihatidan hukumatga va organ hodimlari zimmaga tushadi, chunki bizni yurtlarda kezib yurgan g’oyridinlarni maqsadlarini bilish, ya’ni to’g’ri maqsaddami yoki ayg’oqchilikmi ekanini bilish milliy xavfsizlik organlarining va ichki ishlar hodimlarining ishidir. Hokimiyat ayg’oqchilik qilib yurganlarni quvib chiqarish to’g’risida qonun qabul qiladi va organ hodimlari ularni topib aniqlaydi va ularga nisbatan qonunni ijro qiladi. Bu ishni amalga oshirishda omma xalq ularga yordam beradi. Agar bu ishlarga beparvo qaralayotgan bo’lsa, hukumatdan ham, organ hodimlaridan ham o’z ishlarini qilishliklarini talab qilinadi. Aslida milliy xavfsizlik va ichki ishlar hodimlari xalqning eng sara va dovyurak o’g’lonlaridandir, chunki hamma o’z ishlari; oilasi, farzandlari, uy-joylari, tijoratlari va kelajagi ustida bosh qotirayotgan bir paytda, ular xalqning tinchlik-hotirjamligini qanday taminlash maqsadida bosh qotiradi va o’zlarini, ba’zi hollarda hatto oilalarini xatarlarga qo’yadi, chunki jinoyatchilar maqsadlariga etish uchun ularga ziyon etkazishlari mumkin. Lekin, ularni jinoyatchilar bilan sherik bo’lib, halol-pok insonlardan pul undirish maqsadida ularga to’hmatlar qilib kun o’tkazuvchi, forma kiygan “muttaham”, “qaroqchi” va “tilamchi”larga aylanib, xalq nafratiga uchrayotganliklarining sababi deputatlardir. 500 dollar bilan qanday to’g’ri yashash mumkin deb bahslashadi-yu, lekin ularga 10-15 ming somni oilasi uchun etadi deb belgilashgan, buni qanday tushinish mumkin? Ularga xatarli ishlarni topshirishadi-yu, oilariga etarli maoshni bermasdan “muttaham”, “qaroqchi” va “tilamchi”larga aylatirishlaridan nimani qasd qilishgan?! Ularda oila, bola-chaqa yo’qmi, farzandlari o’ynab-kulishni hoxlashmaydimi? Yo doimo xalq nafratida yashashlari kerakmi? Shuning uchun ularga; bizni kelajagimiz uchun va mana bunday noto’g’ri tuzumning balosidan qutqarish uchun harakat qilayotganlarni ta’qib qilishni, qamashni tuhtatinglar-da, bizlarga ommaviy balolarni keltirib chiqarayotgan ayg’oqchilarni yo’qotish to’g’risida jiddiy ish olib boringlar, qachongacha “xalq dushmani”ni qamoqqa oldim deb o’zingizni yoki farandlaringizni aldaysiz, bas endi ularni yolg’onlarga ishontirishni to’htating deb tushuntirish kerak….
- G’arbparast malaylarni og’zini yopish. Ular kofirlar foydasiga targ’ibot ishlarini va kerak o’rinlarda rejalarini amalga oshirib berish uchun bilib-bilmay, ularning ko’rsatmalari bo’yicha ishlarni olib borishadi.
Bularga qilayotgan ishlarini tushuntirish ishi avvalo ularning yaqinlariga; oilasi, qarindoshlari, do’stlari, mahalladoshlari va hamkasabalariga tushadi. Chunki, ular targ’ibot ishlarini avval shulardan boshlaydi. Shuning uchun ularga bu ishlaring noto’g’ri ekanini, ya’ni tarixda faqat balo-ofatlarni olib kelganini eslatib, faqat o’z foydalarinigina o’ylaydigan, foyda-ziyon asosida ish olib boradigan AQSh va Rossiya kabi davlatlardan birorta yaxshilikni umid qilish johillik va ahmoqlik ekanini bayon qilish, mantiqqa to’g’ri kelmasligini tushuntirish kerak. Agar to’htashmasa, unda ommaviy axborot vositasida jurnalistlar ularni oshkor qilib, naqadar jirkanch odamlar ekanini ochib tashlash kerak. Jurnalistlarga ham shu kungacha odamlarni yolg’on xabarlar bilan xalqni aldaganinglar etar, sizlarni oshkora yolg’onlaringdan birirta axborot vositalariga omma xalq ishonmay qo’yganligini, biror xabar kerak bo’lsa internetdan izlashadigan bo’lib qolganini tushuntirib, bundan keyin xalq ishonchli xabarlarni osongina o’zimizning manbalardan olishlari uchun o’zinglarga bo’lgan xalq ishonchini qaytaringlar deb talab qilish kerak.
- Millatchilik muhitini yo’q qilish. Millatchilik har bir insonda tabiiy bo’lsa-da, lekin uni o’z maqsadlarida foydalanish uchun mustamlakachilar kuchaytiradi.
Millatchilik muhitini yo’q qilishda unga targ’ib qilayotganlarga, bu jirkanch ishlarini tushuntirish ishi ham avvalo ularning yaqinlariga tushadi. Chunki, ular ham targ’ibot ishlarini avval shulardan boshlaydi. Shuning uchun, ularga bu ishlari noto’g’ri ekanini, ya’ni tarixda birorta xalq millatchilikdan yaxshilik ko’rmaganini, bu ish juda xatarli va o’ta jirkanch ish ekanligini va bu faqat dushmanlarimizga foyda keltirishini tushuntirish kerak. Nemis va rus milllatchilari bunga yorqin dalildir. Qaysi millatda millatchilik kuchaysa, o’shalar dunyoga yomon bo’lib tanilishadi va oqibatida millionlagan xalq bir-birlariga dushmanga aylanadi, xatto bir millat vakillari orasida ham “sen xaqiqiy emassan” asosida bo’linishib, o’zaro dushmanlarga aylanishadi. Bunga Qirg’izistonning janub va shimol tomandagi qirg’iz millatiga mansub bo’lganlarni misol qilish mumkin. Bir millatni saqlab qolish uchun xarakat qilishga hech hojat yo’q, chunki Alloh Taolo insonlarni bir ota va onadan tarqatgan bo’lsada, lekin ularni har hil millat va qabilalar qilib qo’ydi va buni hech kim yo’q qilolmaydi. Boshqa tilda gaplashishi bilan u o’sha millat vakiliga aylanib qolmaydi. Mana “nobel” mukofoti sovrundori Chingiz Aytmatov rus tilida iyjod qilgan bo’lsada, u qirg’iz bo’yicha tarixda qoldi va qirg’iz xalqini dunyo tanishiga o’z hissasini qo’shdi. Akaev yoki Bakievlar ham boshqa millatlar ichida yashayotganlari bilan o’sha millatga aylanib qolishgani yo’q, o’g’irlab ketgan boyliklari bilan “milyarderlar” bo’lib, ular ham qandaydir ma’noda o’zlarini tanitishib yurishibdi va Inom va Qodirlar ham huddi shunday. Yoki tarixdagi hadisshunos olim Imom Buxoriy, algebra fanining asoschisi Al Jobir yoki “Abu-l-arab”(arab til ustasi) deb nom olgan tilshunos olim Zamahshariylar arab tilida iyjod qilishgan bo’lsalarda, lekin ular arab bo’lishib qolishmagan. Bunga juda ko’plab misollar keltirish mumkin. Insonlarni har hil millat qilishdagi hikmatni Alloh Taolo kuyida shunday bayon qiladi:
-«Ey insonlar, darhaqiqat Biz sizlarni bir erkak (Odam) va bir ayol (Havvo)dan yaratdik hamda bir-birlaringiz bilan tanishinglar uchun sizlarni (turli-tuman) xalqlar va qabila-elatlar qilib qo’ydik. Albatta sizlarning Alloh nazdidagi eng hurmatlilaringiz taqvodorrog’ingizdir. Albatta Alloh bilguvchi va ogohdir». [49:13]
2010chi yildagi qo’zg’atilgan millatchilik muhitining keskinligi xozirda bir oz pasaygan bo’lsada, lekin uni yo’qotish uchun biror jiddiy xarakat qilingani yo’q. Bu esa, har qachon bizda kofirlar uchun o’z rejalarini osonlik bilan amalga oshirishliklariga qulay imkoniyatlardan biri hisoblanadi. Payg’ambarimiz A bunday muhidni harom qilganidan dalolat qiladigan bir necha hadislar bor. Ibni Abbos G rivoyat qiladi, Rosulullloh A ning shunday deganini eshitganman:
« هلاك أمتي في العصبية ، والقدرية ، والرواية من غير ثبت »
“Ummatimning halokati asabiyyatda(zulmni ustida o’z qavmiga tarafkashlik qilish) va qadariyyada va ishonsiz xabarni rivoyat qilishda” .
« ليس منا من دعا إلى عصبية ، وليس منا من قاتل على عصبية ، وليس منا من مات على عصبية »
“kimiki asabiyyatga chaqirsa bizdan emas va kimiki asabiyyatda urishsa bizdan emas va kimiki asabiyyatda o’lsa bizdan emas” (Abu Dovud rivoyati).
- Islomiy muhitni kuchaytirish. Bu muhid soyasidagi ming yillik tarihimizda bu xalqlarni tinch totuv, hech qanday o’zaro nizosiz yashaganliklari bizni bu fikrimizni quvvatlaydi.
Islomiy muhidni paydo qilish uchun ishni boshi o’z Islomini, Payg’ambari A ni, Qur’oni Karimni, tarixini va amallaridagi shar’iy hukmni bilmagan, o’zini “musulmonman” deb da’vo qilayotganlarni yolg’onchi, boshqa xalqlarga hammamizni yomon otliq, ya’ni o’z dinini bilmagan “baran”lar deb bizning ustimizdan boshqalarning kulishligiga sababchi bo’layotganini tushuntirish, Islomni tez o’rganishlariga targ’ibot ishlarini olib borish orqali shunday muhidni paydo qilaylikki, dinni oz bo’lsada bilmagan musulmon bosh ko’ratib yurishdan uyalsin…. Bu mavzu haqida juda ko’p gapirish mumkin. Bu bir misol xalos, lekin boshqa mavzularda ham ishlar qilish mumkin, m: iqtisodiy sohada, ijtimoiy muammolar to’g’risida yoki domla-imomlar, o’qituvilar, yoshlar, deputatlar haqida va hokazo.
Gapirsak gap ko’p, lekin qo’p gapirmasdan ishga o’tish kerak. Chunki quruq gapning hech qanday foydasi yo’q. Mustamlakachi kofirlar bunday gaplarni xisobga olishib, o’sha asosida siyosatlarini olib boradi, hatto o’zlari maslahat berishadi. Mana Eronda tinmay AQSh va Izroilni qoralashadi va ularni la’natlash uchun alohida bir kunni belgilashib, o’sha kunda bayroqlarini yoqishib, hamma ularni la’natlaydi. Ammo malay hokimlari AQShning rejasi bo’yicha xarakat qiladi. Shuning uchun quruq voqe’ni izohlash yoki mustamlakachi kofirlarni ishlarini ochib, ularni naqadar vahshiy ekanliklarini baralla aytishni o’zi ham ularni rejalaridan biri, ya’ni fikr erkinligi; “demokratiya”. Bunday quruq gaplarimiz bilan unga o’z xissamizni qo’shmoqdamiz. Hayot esa, ularning rejasidek ketaveradi. Hoxlasa urishtirishadi, hoxlasa rahbar almashtirishadi yoki o’z mulklaridek bir-birlari bilan talashishadi. “Mustaqil” qilib ko’radi yo undan vos kechib, ochiq qul qilish tomon rejalar ishlab chiqadi. Biz esa, zamonaviy qullardek, xoru-zor bo’lib yuraveramiz. Na tinchligimiz bor va na obro’yimiz. Taraqqiyot to’g’risida fikrlash u yoqda tursin, u haqida o’ylash ham hayolimizga kelmaydi. Har kunimiz xadikda, hayotimiz kundan kunga yomonlashib bormoqdi. Biz esa quruq gap yoki yaxshi umidlar bilan kunlarni o’tkazyapmiz. Ba’zilarimiz Alloh Taolodan hayotimiz o’zgarishini kutishlarini qanday tushunsa bo’ladi, holbuki bu ishlar avvalo bizning zimmamizda ekanligini ochiq bayon qilgan oyatlar bor;
– „Aniqki, to biron qavm o’zlarini o’zgartirmagunlaricha, Alloh ularning ahvolini o’zgartirmas“. [13:11]
Nimaga ularga quloq solmayapmiz? Yoki zimmamizdagi ishlarni qilib bo’ldikmi, navbat Allohni nusratini kutishmi?! Yoki hamma iymon-e’tiqodini va or-nomusini, g’ururini yo’qotib bo’lganmi?!
Yo’q, unday emas, bizning xalqlardek g’ururlik, or-nomusli xalq bo’lmasa kerak. Or-nomusini yo’qotganlar omma xalq emas, balki o’zlarini, biznesini va kreslosinigina o’ylaydigan “rahbarlar”, “siyosiy liderlar” va tanbal bo’lib qolgan ba’zi kimsalar halos. Buning sababi, menimcha, bu vaziyatdan qutilish yo’llarini ko’rsatib, o’zi bosh bo’ladigan birorta ishonchli siyosiy partiya yo’qligi. Negaki, bu kabi mavzudagi ishlar yakka shaxslar qilishi mumkin emasligi uchun va bu ishlarning tabiati jamoat bo’lib qilishni talab qilganidan bunday ishlar jamoatga yuklatiladi va bu jamoat ma’lum rejalar asosida ommani boshqaradi, ularga nimalar qilish kerakligini ko’rsatadi. Shuning uchun bu kabi ishlarni qilishni o’z zimmalariga olgan, qiladigan ishlarini yaxshi bilgan jamoat bo’lishi zarur. Jamoat bo’lishi uchun bu ishlarni tushunib, ularni amalga oshirish asosida birlashgan fidoiylar va oralaridan bu ishlarni qilish mas’uliyati zimmasiga yuklatilgan rahbari va itoat qilishga qasamyod qilgan a’zolari bo’lishi kerak. Rahbar asosan jamoat a’zolari o’rtalaridagi tartibga va qilinadigan ishlarni belgilashga, ular qay darajada amalga oshayotganiga va u ishlar uchun rejalar ishlab chiqishga javobgar. Qolganlar esa shu ishlarni yaxshi bilishsada, amalga oshirishda mas’ulnig rejasiga itoat qilishlari shart. Aks holda jamoat bo’lmaydi. Mehribon va Rahimli Alloh Taolo inson tabiatini va bunday ishlar haqiqatini bilganligidan Rosuli Muhammmad A ni yolg’izligida bunday ishlarga buyurmadi, hatto ba’zi ashoblari jamoat tayyor bo’lmasdan bu ishlarni boshlaganida ularni to’htatishga harakat qildi. Bu amallarda, asosan, qasd qilingan natija ahamiyat kasb etadi. Ko’zlangan maqsadga olib bormaydigan ishlar bilan mashg’ul bo’lish ishni orqaga suradi. Tariqat(yo’l) mana shu. Shuning uchun Rosululloh A, jamoati tayyor bo’lmasdan oldin qilingan Abu Zarr Gning xarakatini to’htatish maqsadida qabilasiga qaytishini maslahat bergan. O’sha vaqtda birinchi bosqich, ya’ni jamoat tayorlash davri edi.
Shulardan ma’lum bo’ldiki, ishni boshlanishi, ya’ni tariqat bo’yicha birinchi bosqich o’sha jamoatni tayorlash bo’ladi. Tashkil qilingan bo’lib, o’z ishini qilolmayotgan bo’lsa, u holda saqofat bosqichi bo’lgan birinchi bosqichni tekshirib chiqish kerak.
«Hizbiy uyushma» kitobi a’zo ta’sir qilish bosqichiga o’tishi uchun mukammal egallashi zarur bo’lgan bir qancha shartlarni qo’ygan va «hizb a’zosi saqofat bosqichidan ta’sir qilish bosqichiga saqofiy jihatdan etilgandan keyingina o’tadi…,
Demak, bunday ishlar tariqat bo’yicha jamoat zimmasida. Avvalo uni tayorlash kerak, bor bo’lsa undan talab qilinadi. Lekin, men maslahat sifatida, xozirda nima ishlar qilish mumkinligiga misol tariqasida o’z rayimi aytib o’tdim. (davomi bor)
G’arib.
