Har qancha qoplasin olamni zulmat,
Tongning odimini tark etsin shiddat.
Eshiklar yopilsin, yo’llar g’ovlansin,
Ishlar chappa ketib, do’stlar yovlansin.
Tunni yorib borar hizbim guruhi,
Dunyoni lol etar uning shukuhi.
Rabbim visoli deb, aylanar charxi,
Uni qiziqtirmas mahrning narxi.
Robbimning rizosi – orzuim, debon,
G’oyalar shohiga hayoti qurbon.
Qarashlar tuzoqqa ilingan chog’da,
Fikri tuzoqlarni qoldirar dog’da.
Haq gapni aytmoqqa jur’atlari mo’l,
So’zidan jon olar har qaqragan cho’l.
Odamlar chekinsa, ular chekinmas,
Mag’rur gavdalari yovga yukinmas.
Jiddiylashsa agar haq ahli nogoh,
Balolar kuchayar. Ogoh bo’l, ogoh.
E’tiqodga to’lib har er, har satr,
Oniy umrlari manguga tatir.
Kelinchak fig’oni Iroq qonida,
Mo”tasim tirikmi, kim bor yonida?!
G’azoni to’ldirar qizlar faryodi,
Qay mardni uyg’otar ularning dodi?
Shoshma singlim, elkang yukdan tolsa ham,
Qiynoqlardan sabring tugab qolsa ham.
Hali zamon imom kelib qolgaydir,
Qo’shinini jangga shitob solgaydir.
Sharqimizda haybat bilan turgaydir,
Kuafrni maxv etib, G’arbni surgaydir.
Bilaman, kutmoqdan ko’zlaring toldi,
Qalbingda intiqom alanga oldi.
Zulmlar cho’qqiga chiqqan chog’ida,
Amirimiz kelar tun adog’ida.
Yengilmas jihodin qilganda e’lon,
Kirgandek bo’ladi murdalarga jon.
Hali kufrboshi, mal’un Bush shayton,
Kovlagan chohiga qular beomon.
Hali g’anim kishanlanar, boylanar,
Sichqon ini ming tangaga aylanar.
Ahmoqona siyosatdan tomar qon,
Qurollari asqotmagay hech qachon.
Burgut qanotiday hilpirar bayroq,
Ko’rkidan g’animni bosadi titroq.
Atrofga taralib, nuri hidoyat,
Tashna dillar undan simirar g’oyat.
Qo’shinga o’tkazmoq bo’lishib zug’um,
Yer, havo va suvdan aylashsa hujum.
Chekinmaslik bo’lib istagu g’oya,
Muslimlar sha’nini qilgay himoya.
O’limga tashnamiz, jondan tonamiz,
Bayroqqacha qonga botsak qonamiz.
Maydonda jon bermoq – naqadar laziz,
Ammo zafar quchmoq – undan- da aziz.
Bizni qo’rqitolmas pastlar ig’vosi,
Shoyad bo’lsa, shu – burchimiz adosi.
Gohida chekinish – odatiy bir hol,
Yaxshilik qay ishda, bilmoqlik muhol.
Mangu shavkat jomin sipqordik, to’ydik.
Osmon gumbaziga o’rnatib qo’ydik.
Cho’qqini zabt etdi hidoyat tug’i,
Olamni mahv etdi «Uqob» dovrug’i.
Dengiz suvlarini kechib ul hoziq,
Dushmanga lochinday tashlandi Toriq.
Uning har yurishi zafarlarga kon
Ispaniya bo’y egdi, olindi qo’rg’on.
Bandalarni xo’rlaganlar xor bo’lsin,
Gunohlarga zo’rlaganlar zor bo’lsin.
Bu senga, bu menga qilib g’animlar
Bizni go’yo mol-mulk kabi taqsimlar.
Yaqinda tutgaymiz ajal sharbatin,
Shirin, deb sipqorar, bilmas kulfatin.
Kim dedi: G’anim-la ahdlashmoq kerak.
Xorligu qullikni tan oldi demak.
Qatl etganlardan payg’ambarini,
Sadoqat kutmagin, tark et barini.
Dinimiz keltirdi bizlarga izzat,
Kamsuqum da’vatchi orttirar hurmat.
Hali bu dinimiz keng quloch yoyar,
Xuddi quyosh misol olamni olar.
Hali mehrobiga joynamoz solmas,
Mashriqu Mag’ribda xonadon qolmas.
Hali izzat ramzi bo’ladi Islom,
Xorlikning o’chog’i – kufr batamom.
Hali haqiqatning rostlanar qaddi,
Makrga makkorning sig’maydi haddi.
Hali qit’alardan xirojlar oshib,
Xilofat yurtiga keladi shoshib.
Hali g’azna zebu zarga to’ladi,
Fuqarolar bekamu ko’st bo’ladi.
Ulushin oladi past ham, baland ham,
Adolat zulmga beradi barham.
Muhtojlik neligin bilmaydi odam,
Mushkullar hal bo’lib, yashnaydi olam.
