Islom da’vatini ko’tarib chiqqan Hizb ut-Tahrir a’zolaridan biri 1969 yilda tug’ilgan Sulton Murod Musaev O’zbekiston qamoqxonalarida shahid bo’ldi. Shahid (inshaAlloh) Sulton Murod jazo muddati bitishidan 2 oy avval Navoiy viloyatining Qiziltepa tumanida joylashgan 64/47 sonli jazoni o’tash muassasidan Toshkentga ko’chirilgan edi. Toshketdagi “Sangorod” jazoni o’tash muassasida Sulton Murod bilan uchrashgan yaqinlarining bildirishicha, uning sog’ligi joyida bo’lgan. Ammo shahid bo’lishidan bir necha kun avval telefon orqali oila a’zolari bilan gaplashgan Sulton Murod o’ziga qandaydir noma’lum dori berishganini aytgan.
O’zbekiston qamoqxonalarida dindor mahkumlarga nisbatan qo’llanilayayotgan bunday holat birinchi marta amalga oshirilayotgani yo’q. Odatda Karimovning qotillari turli qiynoqlar bilan mahkumlarni qatl qilishganidan so’ng, “o’zini yuqori qavatdan tashlab yubordi” yoki “bexosdan yuragi to’xtab qoldi”, degan bahonalar bilan oila a’zolariga topshirishadi. Marhumlar tanasida yaqqol ko’rinib turgan qiynoq alomatlari esa aslo e’tiborga olinmaydi.
Shahid Sulton Murodning jasadi oilasiga topshirilgandan so’ng davlat xavfsizlik kuchlari ulardan marhumni tezda dafn etishlarini va uning o’limi haqida hech kimga hech qanday ma’lumot bermasliklarini qattiq talab qilishdi. Dafn marosimi organ xodimlari tarafidan kameraga tortildi. Janozaga ishtirok etgan 60 kishi alohida ro’yxatga ham olindi.
Biz shahidning oilasiga o’z ta’ziyamizni izhor qilar ekanmiz, zolimlarga Alloh Subhanahu va Taoloning ushbu so’zini eslatib qo’ymoqchimiz:
وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الْأَبْصَارُ مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لَا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ
– (Ey Muhammad), siz hargiz: «Alloh zolim kimsalarning qilayotgan amallaridan g’ofil», deb o’ylamang! Faqat Alloh ularni(ng jazolarini) ko’zlar (dahshatdan) qotib qoladigan (qo’rqinchli qiyomat) kuniga qoldirmoqda, xolos. (U kuni) ular boshlarini (osmonga) ko’targan hollarida (chorlangan tomongga xisob-kitob uchun) chopurlar. Ko’zlari o’zlariga qaytmaydi (ya’ni, qo’rquvdan qotib qolib, o’zlarining qanday holda ekanliklarini ham ko’rmaydilar). Dillari (dahshatdan) bo’m-bo’sh bo’lib qolur.
Manba: kokludegisim.net