O’zbekiston jallodi Karimov Islom va musulmonlarga qarshi keng ko’lamli kurash boshlashi oldidan 1999 yil 16 fevral “terakt”larini o’ylab topgan va o’zining bu rajasini qaysidir ma’noda muvaffaqiyatli amalga oshrigan edi.
Mazkur “terakt” sodir bo’ladigan kuni Vazirlar Mahkamasi binosida 1998 yil yakunlariga bag’ishlangan yig’ilish bo’lishi kerak edi. Birinchi portlash prezident Karimov kelishiga 10 daqiqa qolganda – soat 10.45 da mana shu bino oldida amalga oshirildi. Shundan so’ng Ichki ishlar vazirligi, Milliy bank, “Iskra” kinoteatri oldida, Yakkasaroy tumanidagi hovlida portlash yuz berdi. Rasmiylari bayonotlarga ko’ra, bu xodisalar oqibatida 16 odam nobud bo’lgan va 100 dan ortiq kishi jarohatlangan.
Hodisa sodir bo’lganidan 10 daqiqa o’tmay Karimov “har qanday xavf-xatarni unitgan holda” voqea joyiga etib kelgan va xali sodir bo’lgan vaqea to’g’risida hech qanday ma’lumotlar aniqlanmagani holda bu ishlar ortida “qo’liga qurol olgan radikal dindorlar” turganligini aytib, aybdorlarni ham sanab o’tib ulgurgan edi. Prezident ortidan O’zbekiston ichki ishlar vaziri Zokir Almatov va milliy xavfsizlik xizmati rahbari Rustam Inoyatovlar televidenieda chiqish qilib oldindan tayyorlangan bayonotni berishgan edi.
Shundan so’ng O’zbekistonda ko’zga ko’ringan muxolifat a’zolari va musulmonlarga nisbatan qaqshatkich kurash boshlangan va buning ortidan o’n minglab musulmonlar ta’qib va tazyiqqa olindi.
Xuddi shunday stsenariy 2015 yilning 7 yanvar kuni Frantsiya poytaxti Parij shahrida ham takrorlandi. Barchaga ma’lumki, 7 yanvar kuni o’zining payg’ambarimiz Muhammad sallollahu alayhi va sallamni hajv qilib kelayotgan “Sharli Ebdo” satirik jurnaliga avtomat va granatomyotlar bilan qurollangan “terrorist”lar hujum uyushtirib, jurnalning 10 xodimi va ikki nafar politsiyachini otib ketishgan edi.
Frantsiya prezidenti Fransua Olland ham Karimov singari “jasorat” ko’rsatib, xodisadan yarim soat o’tmay voqea joyiga etib keldi. Holbuki xali barcha xavfsizlik choralari ko’rilmagan, u erga uzoqdan boshqariluvchi bomba qo’yilgan yoki snayperlar poylab turgan bo’lishi yoki takroriy terroristik hujum uyushtrilishi mumkin edi. Bunday vaziyatda prezidentning xavfsizligini ta’minlashga mas’ul bo’lgan tan soqchilari har qanday holatda ham Ollandning bu erga kelishlariga yo’l qo’ymas edilar. Ammo qayta hujum bo’lmasligi aniq bo’lgani, bu ishlar maxsus tuzilgan stsenariy bo’yicha borayotganligi sababli ham Olland “hech narsadan xayiqmay” voqea joyiga keldi va sodir bo’lgan xodisani “terakt” sifatida baholadi.
Bundan tashqari, darhol bu teraktni amalga oshirishda musulmonlar aybdor ekanligi e’lon qilindi. Holbuki terrorchilar qora niqobda bo’lib, ularning yuzini hech kim ko’rmagan edi. Biroq politsiya bu ish ortida aynan musulmonlar turganligini ma’lum qildi. Politsiya dalil sifatida guvohlarning hujum qilganlar “Allohi Akbar” va “Biz payg’ambar uchun qasos oldik”, deya baqirganligini keltirdi.
Yana shunisi taajublanarliki, jurnalga hujum uyushtirgan aka-uka Sharif va Said Quashiylar hujumdan so’ng bemalol qochib ketishga muvaffaq bo’lishgan va xuddi 2001 yil 11 sentyabrda butun boshli ikkita osmono’par binoni er bilan yakson qilgan terroristik hujumda “terrorchi”lardan birining pasporti saqlanib qolgani kabi, qochib ketishgan avtomobilda shaxslarini tasdiqlovchi hujjatlarini unutib qoldirishgan.
Parijning shimoli-sharqidagi Jammarten-an-Gyol tumanidagi bir omborxonada yashiringan aka-uka Quashiylardan biri Sharif omborxona ishg’ol qilinishi va o’zlari politsiya tomonidan otib o’ldirilishlaridan oldin “BFM TV” frantsuz telekanali jurnalisti bilan telefon orqali bog’lanib, o’zlarini “Al-Qoida”ning Yaman bo’limi a’zolari sifatida taqdim qilib, allaqachon shahid bo’lib ketgan Anvar Avlakiyning buyrig’ini bajarganliklarini ma’lum qilgan.
Keltirilgan bu dalillar, sodir bo’lgan xodisalar avvaldan tayyorlangan stsenariy bo’yicha olib borilganini va Frantsiya o’zining qonuniy haqqi hisoblaydigan Livan va Suriyaga qaytish uchun o’ylab topilgan harakatdan boshqa narsa emas. Chunki bugungi kunda “Islom Davlati”ga qarshi kurashish uchun AQSh boshchiligida tashkil etilgan xalqaro koalitsiyaga ham Frantsiya jalb qilinmagan va prezident Olland “Suriya masalasiga aralashmaganidan afsus bildirgan”i bejizga emas.
Karimov uyushtirgan 16 fevral voqeasi, AQSh tashkillashtirgan 11 sentyabr xodisasi ortidan Islom va musulmonlarga qarshi ayovsiz kurash boshlagani kabi, 7 yanvar “terakti” ham bu kurashni yanada kuchaytirishga xizmat qilishi aniq.
Butun dunyo musulmonlari birlashib o’zlarini himoya qiluvchi qalqonlari Xalifalik davlatini barpo etmaganlariga qadar har qanday razil va tuban kimsalar Islomiy qadriyotlarni taxqirlashga jur’at qilaveradi. Musulmonlar esa o’zlariga qarshi amalga oshirilayotgan qirg’inlar qurbonlari bo’lib qolaveradilar.