Qirg’iziston prezidenti Almazbek Atambaev “Qirg’iziston Respublikasining ayrim qonunchilik aktlariga o’zgartirish va qo’shimchalar kiritish to’g’risida”gi qonunga imzo chekdi. Ushbu qonun Qirg’izistonda tez-tez kuzatiladigan yo’lto’sarlikka barham berish maqsadida qabul qilindi.
Ma’muriy javobgarlik to’g’risidagi kodeksga kiritilgan o’zgartirishlarga muvofiq, endilikda yo’llarni noqonuniy ravishda to’sib, transport vositalari harakatiga to’sqinlik qilganlik uchun javobgarlik belgilandi. Endilikda bunday qonunbuzarlik uchun jismoniy shaxslar 3 ming som, yuridik shaxslar esa 50 ming som to’laydi. Agar strategik ahamiyatga ega yo’l to’silsa, jismoniy shaxs 5 ming som, yuridik shaxs esa 70 ming som to’laydi. Yo’l to’sishni tashkillashtirgan yoki boshqarganlar ham jarimaga tortiladi: jismoniy shaxslar – 10 ming, yuridik shaxslar – 100 ming som miqdorda jarimaga tortiladigan bo’ldi.
Bunga qo’shimcha Qirg’iziston jinoyat kodeksiga ham o’zgartirish kiritildi. Bundan buyon yo’lni yigirma to’rt soatdan ortiq to’sish jinoiy javobgarlikka sabab bo’ladi. Buning uchun bir yildan uch yilgacha ozodlikdan mahrum etish jazosi belgilandi.
Turkiston:
Qiziq, muxolif kuchlarning deyarli barchasi shunga o’xshash xarakat olib borishmoqda. Zulmga qarshi xarakatlarining barchasi, xokimiyatga kelib olishlari bilan nixoyasiga etadi. Ular ko’p o’tmay, o’zlari xaydab yuborishgan ilgarigi etakchilarga o’xshab yoki ulardan xam battarroq bo’lib qolishadi. Axir Atambaev Bakievni xuddi xozirda o’zi ta’qiqlamoqchi bo’layotgan chora va vositalar bilan xaydab chiqargan ediku. Demak ular zulmga qarshi emas, shaxslarga qarshi xarakatlanishgan. To’g’rirog’i shaxslar egallab turgan kreslo va korruptsiyalashgan moddiy kirimlar tarmoqlarini tortib olish maqsadi ko’zlashgan! Tashqaridagi ular doim ta’kidlab kelishadigan uchunchi kuch esa, bularning o’sha dunyoga bo’lgan qattiq muxabbatlaridan unumli foydalanib qolishadi. Uchunchi kuch, bu quturib borayotgan kufr sistemasi bo’lib, xar qanday davlat almashish mexanizmlari, uning siyosiy, iqtisodiy va moliyaviy tomonlardan yoki shularning birortasini vosita qilib olgan tashqi, xalqaro ta’sir quvvatiga ega bo’lgan katta davlatlar tomonidan yurgizilib yuboriladi.
Qirg’iziston xalqi esa, boshi berk ko’chaga kirib qolgandek. Bir necha marotaba xokimiyat almashtirishlariga qaramay, xech narsa o’zgargani yo’q. Aksincha vaziyatlar xar tomonlama battar yomonlashib bormoqda. Qon to’kib saltanatni olib bergan etakchilari esa, uyalib kechirim so’rash u yoqda tursin, zulmlarni oshib borishini oqlashga urunmoqda. Xalq yana aldanib, yangi kelayotganlarga saltanatni olib berishlari xech narsani o’zgartirmaydi. Chunki muammo xokimiyatda emas, balki uning boshqaruv sistemasida. Sistemasining mafkurasida. Bu mafkurani Qirg’iziston xalqi qabul qilmaganida. Qirg’iz xalqi ustida kufr olami juda qattiq xarakatlar olib borishiga qaramay, u demokratiyaning mafkurasini qabul qilmadi. Davlatning buyukligining, iqtisodiy o’nikishining, siyosiy stabilligining kafolati, davlat bilan xalq bir mafkurani e’tiqodan qabul qilib, uni olamga olib chiqish sari bir tan bo’lib xarakatlanishi bilan bo’ladi.
Xizb ut Taxrir olamda xarakat olib borar ekan, faqat ana shu xalq bilan davlat o’rtasidagi e’tiqodiy uyg’unlikni paydo qilish sari qadamma qadam sabr bilan, faqat Islom mafkurasining quvvati bilan xarakatlanib boradi. U Islomni sistema (mabda’) sifatida xayotga olib kelib, vaziyatlarni tubdan o’zgartirish kerak deb biladi. Mavjud xokimiyatdagilarga yoki uni talashayotganlarga yordam berish bilan xech narsa o’zgarmaydi deb ta’kidlaydi. E’tiqodan xarakat olib borayotgan xar bir musulmonni esa, xarakatlarini zoe’ qilmasdan, faqat kufr sistemasini Islom sistemasiga almashtirish uchun xarakat olib borishga chaqiradi.
