Turkiston:
Qirg’izistondagi siyosiy jarayon va vaziyatlarni to’g’ri tushunish uchun, xalqaro siyosatni va unga ta’sir kuchiga ega davlatlarning siyosatlarini to’g’ri tushunish lozim. Chunki Qirg’iz davlati va unga qarshi muxolifot olib borayotgan siyosiy kurashlar, tashqi davlatlarning Qirg’iziston ichkarisidagi manfaatlarini, bir biriga nisbatan teskari borayotganiga borib taqaladi. Xatto davlat strukturalari va kuch orgonlari, davlat va muxolifot tarafdorlari bo’lib bo’linib olgan.
GKNB tomonidan keltirilayotgan qo’poruvchilikka qarshi olib borilayotgan ishlar, ularning ta’biri bilan xavfsizlikni taminlash uchun qilingan amaliyotlar, aslida o’zlari uchun biror moddiy yoki siyosiy manfaatni ko’zlab qilingan amaliyotlardir. Bundan ilgariroq, huddi shu singari Qumror masalasi bo’yicha, muxolifotni Xizb ut Tahrir bilan hamkorlikda deb hammayoqqa jar soldi. Maqsadi muholifotni norozichilik mitinglarini vaqtincha bo’lsa xam ortga surib turish edi.
Navbatdagi sabablardan yana biri, kufr tomonidan beriladigan yordam pullarini ko’lamini ko’paytirish edi. OBSYe bilan uyushtirilgan majlisda bunga guvoh bo’ldik. Xatto o’zini siyosiy ekspert sanagan Malikov ham, yuqoridagi Xizb ut Tahrirga qarshi ubshtirilayotgan navbatdagi bo’g’tondan, kufrdan sadaqa olish ilinjida foydalandi.
Qirg’izistonning xaqiqiy muammosi ham ana shu erda. Siyosatchini, davlat arboblarini va kuch struktura xodimlarini be’malol arzimas xaq evaziga sotib olish mumkin. AQSh manfaatlariga qarshi borib olishib, endi undan qattiq xadikda ekanlarining ham sababi shundan. AQSh pul bilan Qirg’iz etakchilarini xoxlagan tarzda bir birlariga qarshi yo’naltirishi mumkin. Faqat Xizb ut Tahrirni emas.
Bizlarning quvvatimiz ham ularning zaifliklari ham shunda. Ularni daxshatga solayotgan xaqiqat shundan iborat. Ya’ni Xizb ut Tahrir Qirg’izistonda yagona xaqiqiy etakchi guruhga aylanib bormoqda. Unga bo’htonlar qilishsa xalq bunga ishonmadi, uni ekstremist desa xalq uni o’z bag’ridan chiqarib turtib yubormadi. Bularning barchasi, Qirg’iziston Xizb ut Tahrir Islomiy jamoati, o’zining nomiga dog’ tushurmagan xolda, o’zi belgilagan tabiiy yo’lida, kufrning nayranglaridan saqlanib va boshqalarni ogoxlantirib kelishi kabi to’g’ri siyosiy ishlarni yo’lga qo’yib kelishayotganlari evaziga bo’ldi. Shu xarakatlar ularga xalq orasidagi xozirgi mavqe’larga erishishga asos va zamin bo’ldi.
Demokratik partiyalarning birortasi bu mavqeni qo’lga kirita olmadi. Xozirda ularning barchasiga xalq tomonidan hech qanday ishonch qolmagan. Ular olib borishayotgan miting yoki majlislari, muayyan pul yoki boshqa moddiy manfaatlar evaziga uyushtiriladi. Xuddi mana shu xolat o’zlarini ham vaximaga sola boshladi. Bu mafkuraviy bo’shliq deyiladi. Bunda fidoiylar tanqisligi balki vujudga kelmasligi kuzatiladi. Chunki fidoiylik biror bir mafkura asosida bo’ladi. Nafaqat Qirg’iziston, O’rta Osiyo davlatlarining birortasida targ’ib qilungudek mafkuraning o’zi yo’q.
Endi Qirg’izistonni shu xolatidan olib chiqib ketish mumkinmi? degan savol tug’iladi.
Mumkin, faqt o’zini yakka xolatda emas. Uning muammolari xalqaro siyosatga bog’liq bo’lganidek, muammoning echimi ham o’sha xalqaro siyosat o’zgarishiga bog’liq. Chunki Qirg’izistonning o’zida deyarli muammo yo’q. Agar uni kufr kattalari o’z holiga tashlab qo’yishganida edi, muammoning o’zi qolmas edi. Lekin bu ish o’z o’zidan bo’lmasligini bilgan Xizbut Tahrir, o’z faoliyatini dunyoda ana shu kufrning ta’siridan musulmonlarni Islom bilan qutqarishga qaratdi.
