Turkiston:
Qirg’izistonda KXShT mudofaa vazirlarining uchrashuvi o’tkazilmoqda. bishkek uchrashuvida KXShT a’zolari o’rtasida mudofaa xamkorligiga oid shartnoma imzolandi. KXShT a’zolarini o’z ichiga oluvchi xarbiy blog qo’shma mashqlar o’tkazish va tashkilotning qurolli kuchlari bo’yicha kelishib oldi.
Asosiy e’tibor NATOqo’shinlarini Afg’onistondan chiqib ketishi oldidan KXShTning xarbiy potentsiallarini muvofiqlashtirib olishga qaratildi.
Lekin bu uchrashuvdan ko’zlanayotgan xaqiqiy maqsad, Rossiya vaziyatni vaximali qilib ko’rsatish orqali, 1.5 milliar dollorlik yaqin sharq muammolari bilan sotilmay qolgan qurollarini mintaqa bo’ylab joylashtirib olmoqchi. Buning bilan u bir necha manfaatlarni qo’lga kiritadi.
1.Qozog’iston,Qirg’iziston va Tojikistonni NATOning texnikasiga bo’lgan extiyojini qondirish.
2. Shu davlatlarni qarzga botirish orqali yanada iqtisodiy mustamlaka tomonini mustaxkamlash.
3. Xarbiy bazalar o’rnatibgina qolmay, uning ta’minotini KXShT tomonidan ta’minlash.
Bu ishlarni amalga oshirishda unga qaysidir ma’noda O’zbekistonga NATO texnikasini joylashtirish xaqidagi kelishimlar va 2014 yildan keyingi Afg’oniston xolati xaqidagi vaximalar qo’l keldi.Lekin umuman olganda, Rossiya mintaqani anchalik qo’ldan boy berib kelyapti.
Markaziy Osiyo davlatlarining axvollari esa, bo’ynidan baylangan ko’ppaklar singari, vaziyatdan chiqish uchun xar narsaga tayyor. Aslida eng katta xatar shularning vaxima ostidagi xarakatlaridan kelib chiqadi. Kufr kattalari xam ana shu xolatni kuchaytirish bilan o’z strotegik pozitsiyalarini kuchaytirishadi.
Xavfli tomoni, mana shu stres xolatida ular xatto bir birlari bilan xar xil tushunmovchilik to’qnashuvlarini xam boshlab yuborishlari mumkin. Bu tarang vaziyatni aytaylik Qirg’iziston singari bir zaif davlatga nima keragi bor, NATO bilan raqobatlashish, uning xarakatlariga to’siq qo’yish shu kabi davlatchalarga nimalar olib kelishi mumkin. Albatta yaxshilik emas, balo kulfat, urush olib kelishi mumkin.
Bu davlat raxbarlari, shularni bilgan xollarida jarlikka qarab boraverishga maxkumlar. Negaki xalqaro siyosat, bu kabi davlatlarni qashshoq bo’lishlari va kufr davlatlariga xar tomonlama qaram bo’lishlarini kafolatlovchi sistema asosiga qurilgan bo’lib, o’z vazifasini a’lo darajada bajarib kelayapti.
BMT rezolyutsiyalari, katta kufr davlatlariga qurol ishlab chiqarish va sotishga ruxsat berdi. Lekin qolganlarga, xatto terrorizm yoki boshqa qattiq xavflar ostonasi oldiga kelib qolganida xam miltiq ishlashga xam ruxsat yo’q. Bu kabi misollar iqtisodiy, siyosiy soxalarda xam tiqilib yotibdi. Natijada ishlab chiqarilayotgan maxsulotlarga bo’lgan extiyojni oshirish uchun kufr etakchilari, suniy urushlar o’ylab topa boshlashdi.
Bu ofatlardan qutulishning yagona yo’li, ana shu g’irrom sistemani xayotimizdan surib chiqarishimiz, xech bo’lmaganda quvvatlarimizning barchasini shu yo’nalish sari yo’naltirishimiz bilan amalga oshadi. Davlatlarimizni bu tushib qolgan tuzoqdan qutqarish uchun, Xizbut taxrir bilan birga Islom mabda’si asosida xarakat olib borishimiz vojib. Xuddi Suriya mujoxidlari va bir necha yurtlardagi general va quvvat egalari ochiq yoki zimdan Xizbut taxrirni yo’lini qo’llab quvvatlaganidek, bu zaif davlat raxbarlari xam ularni qo’llashlari lozim. Chunki ularning xozirgi xorliklaridan qutilishlari, Xizbut taxrir boshchilik qilayotgan Islom sistemasini xozirgi kufr sistemasining o’rniga alternativ qilib olib kelishlariga bog’liq bo’lib turibdi.
Ummat vakillari, ular qaysi lavozim yoki mavqe’da bo’lishlaridan qati’y nazar, davlat raxbarimi, davlat arbobimi farqi yo’q, shu turgan o’rinlarimizda turib fikran, e’tiqodan birlashishimiz va faqat mana shu bizlarning xaqiqiy g’alabaga eltuvchi yo’l ekanligiga qanoat xosil qilish vaqti keldi.
